Niet 4,5,6 weg

Definitie van ‘publieke omroepen’: “omroepen die worden bekostigd vanuit versluierd ingehouden kijkgelden én BTW-verhogingen en die in hun programma’s slechts dan sluikreclames mogen voeren indien dit functioneel onverantwoord en commercieel onvermijdelijk is” versus ‘commerciële omroepen’ die zo veel en zo vaak mogelijk hun reclame naadloos doen overgaan in korte fragmenten van commerciële films en Amerikaanse sit- en romcoms, mits daaraan een synthethisch gelach wordt toegevoegd van ten hoogste 89,6 % van de commerciële programmaduur. Kort door de bocht: het verschil tussen publieke en commerciële schuilt overwegend daarin dat het commerciële zenders is toegestaan na hun statutaire zendtijd (rond 0.00 uur) hun schermen te vullen met ‘publieke’ vrouwen die, functioneel ontkleed, klandizie zoeken voor hun maffiose werkgevers in de 06-sfeer en aankondigingen van seminars van de bekende ‘business-universiteit Nijenrode’. ‘Publieke’ omroepen mogen -tussen avond- en ochtendgebed- het scherm slechts vullen met nietwerkende dieetkuren, idem fitness-apparatuur, idem Tefal-vervangende keramiekpannen, eeuwig scherpblijvende messensets en opleidingen van tot HBO-niveau opgerekte type-cursussen. Dit alles ter meerdere glorie én instandhouding van het ‘publieke bestel’. Een overeenkomst tussen beiden is dat zowel ‘publieke’ als ‘commerciële’ tv worden mogelijk gemaakt door Unilever (“Gezonde keus”), A en B-merken van Heineken (“Heerlijk helder”) en A- en B-merken van LOI (“Nationaal Dictee”, NCOI (“De stok dat zijn wij, de lat die leg jij”). De voortschrijdende commercie wordt verpersoonlijkt door een brildragende zenderbeheerder die bij alle denkbare gelegenheiden de kop opsteekt. Hij is verbonden aan hetzelfde im-pressariaat als Jack de Vries, Jort Kelder, Jack Spijkerman, Diederik Samson, Alexander Pechtold en Mark Rutte.

En 789 ook niet.