Hij is nog maar net vertrokken, maar de schrik slaat hem nu al om het hart: heeft hij de gaskraan in Groningen wel dichtgedraaid? Oud-minister kan het zich niet meer goed herinneren en probeert nu te bedenken wat hij moet doen. Het zou heel goed kunnen dat de kraan nog wagenwijd openstaat.
“Oké Stef, rustig blijven nu. Denk goed na. Voor je wegging als minister, heb je toen nog aan de Groningse gaskraan gezeten?” gaat hij bij zichzelf na. “Fuck, ik weet het echt niet meer.” Zijn hart bonst in zijn keel. “Moet ik teruggaan? Het zekere voor het onzekere?” Direct ziet Blok het onzinnige van zijn plan in. Hij zit al een tijdje in de auto en Groningen is een eind weg. Bovendien is er nu al een andere minister van Economische Zaken.
“Wat een ongelofelijke tyfuszooi Stef”, vervloekt de vertrokken minister zichzelf. “Je weet toch dat je zeer voorzichtig moet zijn met die gaskraan. Hoe kun je dit nou weer verpesten?” Hij zet zijn auto langs de kant en slaat een paar keer met zijn voorhoofd op het stuur. Hij weet dat hij niet veel meer kan doen en dat hij maar moet hopen dat het goedkomt.
Het zal een wijze les zijn. Denkend aan Loppersum zweert Stef Blok dat het nooit meer zal gebeuren. “De gevolgen zullen desastreus zijn. Arme Groningers.”
De hoofdstopknop om het Gronings gas te blokkeren bevindt zich niet in Groningen, maar in Den Haag. Dat had oud-minister Blok toch moeten weten.
Ik heb de gaskraan niet open laten staan, maar de geld kraan! Graag gedaan.
Dankzij de open gaskraan zitten we nu niet in de kou, maar er warmpjes bij.
p.s.. Geldkraan is één woord, Stef.
Bedankt Stef! Precies zoals ik gevraagd had. Er komt een mooi commissariaatje jouw kant op.
Nee Stef,
het woord is NEUK!
Denk aan je taalgebruik.
Foei!