Nieuw-Zeeland blijft hopeloos falen in bereiken groepsimmuniteit

Waar grote delen van de wereld lekker bezig zijn om groepsimmuniteit te bereiken, gaat het in Nieuw-Zeeland helemaal de verkeerde kant op. In tien dagen steeg het aantal besmettingen met 0.

Hoe kon het zo misgaan?
In Europa hebben veel mensen zich uit landsbelang in een vliegtuig gehesen om ergens aan de Costa del Sol, de Côte d’Azur of op een Grieks eiland de groepsimmuniteit te verbeteren. Dat gevoel van ‘we moeten er samen de schouders onder zetten’ ontbreekt bij de Nieuw-Zeelanders. En als je dan óók nog mensen de toegang tot het eiland gaat ontzeggen die wel gewoon de besmettingscijfers op willen krikken, dan moet je niet verbaasd opkijken als er al meer dan een week niemand positief getest wordt.

Wat kan Nieuw-Zeeland leren van een land als Nederland?
Testproblemen, testproblemen, testproblemen. Dat is al maanden het mantra van de Nederlandse regering. Door de testcapaciteit niet op orde te hebben, kan het virus welig tieren en ligt groepsimmuniteit inmiddels binnen handbereik. Hoe anders is de situatie in Nieuw-Zeeland. Hier heeft de premier Jacinda Ardern veel te snel ingegrepen waardoor er nooit sprake kon zijn van chaos in de teststraten. Zo blijft groepsimmuniteit voor de Nieuw-Zeelanders een onbereikbare droom.

Moeten we ons in Nederland zorgen maken om Nieuw-Zeelandse praktijken?
Nee. Hoewel er ook in Nederland nog steeds mensen zijn die zoveel mogelijk thuisblijven, mondkapjes dragen en hun handen stukwassen staat het overgrote deel van de bevolking achter het plan om groepsimmuniteit te bereiken. Het zit ook echt in de Nederlandse volksaard om te denken ‘Dit is chiller voor mij, fuck de buurman, wie is mijn buurman überhaupt.’ Dat is nu in ons voordeel.