Komisch: ding lijkt op ander ding

Een ding heeft zojuist een bijzonder komische situatie opgeleverd. Het ding leek namelijk op een heel ander ding, dat normaal gesproken alleen in een heel andere context wordt waargenomen.

De hilariteit van de vergelijkbaarheid is de omstanders niet ontgaan. “En het is nog niet eens kerst”, zegt iemand. “Haha,” zegt een tweede. “Wat mij zo doet schaterlachen is dat dit ding niet dit ding is, maar net iets anders!”, zegt een derde, meer analytisch ingestelde, aanwezige.

Het ding vertoont qua vorm en kleur opmerkelijke overeenkomsten met het andere ding, maar het ziet er wel anders genoeg uit dat je ziet dat het niet helemaal hetzelfde is. Dat is precies waarom het grappig is. Als ze precies hetzelfde geweest zouden zijn waren het gewoon twee dezelfde dingen. Dat is meestal lang niet zo leuk. Tenzij het dingen zijn waar er eigenlijk maar één van is. Twee appels? Niet leuk. Twee honden? Nog steeds niet leuk. Een hond met twee hoofden? Dit begint redelijk leuk te worden. Twee Eiffeltorens? Waanzinnig!

Maar nog altijd niet zo grappig als een ding dat heel erg lijkt op de Eiffeltoren, maar dan net iets kleiner met een een iets andere kleur, zoals een schaar. Of een aardappel in de vorm van de Eiffeltoren. Of in de vorm van een hond met twee hoofden. De mogelijkheden zijn eindeloos, zolang het maar iets is dat ergens anders op lijkt.

Is dit dit ding? Net niet? Dan is het lachen geblazen!