Naar de toilet gaan op een drukke openbare plek is voor Ralf altijd wat ingewikkeld. Hij kan namelijk niet plassen als er mensen naast hem staan die zijn hand vasthouden en zachtjes zeggen: ‘Je kunt het, makker’.
Waar het precies aan ligt weet Ralf niet, maar het is een feit dat iedere keer als hij bij de toiletten gaat staan en er twee mannen naar zijn zweterige handen grijpen en zeggen ‘gaat toch goed zo, eh ..? Hoe heet je eigenlijk? Gaat toch goed zo, Ralf?’, dat er dan geen druppel uitkomt.
Vorige week nog moest Ralf halverwege een lange autorit ontzettend nodig. Bij een stop in een wegrestaurant leek de kust veilig, maar net toen hij op het punt stond te beginnen met wateren, pakte iemand zijn hand en fluisterde hij in zijn oor: ‘Nou, daar gaat ‘ie dan. Je zult wel nodig moeten, ik zie het aan je.’ Ralf zucht. “Ja, heel raar, maar dan kan ik dus meteen niet meer.”
Ralf heeft al veel geprobeerd, zoals zijn ogen dicht doen en denken aan een waterval, maar toch lukt het hem niet om te vergeten dat er twee volwassen mannen naast hem staan die zijn hand vasthouden en bemoedigende woorden inspreken. “Ze bedoelen het goed”, zegt Ralf. “Ik weet ook niet wat ik heb.”
Lange tijd hebben wij gedacht dat onze genitaliën iets laags waren. Dat is voorbij. Ook concreet. Met de nieuwste ontwikkeling, een kleine chirurgische ingreep, kunt u niet alleen kiezen welke genitaliën u wilt, maar WAAR u ze wilt. Bijvoorbeeld op uw voorhoofd. Dankzij Veilig Plassen Nederland.
Genderneutraal.
Dat is wat ik bedoel.
De man naast Ralf was uit op meer.
Homofoob.
Ja, mannen, he, het blijven zielige pieperds. Vrouwen gaan gewoon zitten en hebben dus nergens last van. Komt gewoon niet in Ralfie’s botte mannenkop op. Ook niet onder de schedeldakjes van de schrijvers trouwens. Ja hoor, geen verrrassing – twee mannen.
Het probleem is dat vrouwen niet kunnen richten.
Dat is ook het probleem in onze relaties. We kunnen onze eigen genitaliën niet zien.
Het probleem is dat mannen denken dat ze wel kunnen richten, niet kunnen toegeven dat ze dat niet kunnen en daarom elkaars aanmoediging nodig hebben. Zie Ralfie.
Als ik eerlijk moet zijn, moet ik bekennen dat nog nooit een man mijn hand heeft willen vasthouden in een pissoir. Een keer greep de man naast mij naar mijn piemel. Ik weet niet of het nog ooit goed is gekomen met zijn gebroken vingers.
Bij mij werkt het precies andersom. Als een man met mooie bedoelingen mijn hand vastpakt bij een openbaar toilet spuit alles er meteen uit. 😉😊
In zulke omstandigheden is wildplassen aan te raden.
Wild plassen eindigt vaak met dweilen.
En dan geven ze niet thuis, die handvasthouders.
Wat veel mensen niet weten is, dat er veel mannen zijn die absoluut niet gekleed kunnen plassen, maar uitsluitend in hun blootje. Dat doen zij het liefst In de natuur (nat uur) en onder de douche of in bad. In openbare gelegenheden plassen ze nooit in pisbakken, maar in toilethokjes waar zij zich op hun gemak eerst kunnen ontkleden.
The lone wolf.
Wij hebben al langer trainingsprogramma’s waarbij de man sociaal leert plassen.
Een vaak gehoord probleem bij Veilig Plassen Nederland.
Ik kan het ook niet als ze op me letten.
En ook niet als er überhaupt iemand (naast me) staat.
Daarom ga ik naar het toilet waar je kunt zitten als er iemand staat te plassen.
En dan nog, zo is kennelijk het genderneutrale toilet ontstaan. Een truc om te bezuinigen. Ze brengen het natuurlijk als dienstverlening. Zo zitten de verraders in elkaar.
In bed plassen, dat kon hij wel. Wat een zeikerd is het ook.
Ach, dat komt vaker voor bij jongetjes van vier.
Ralf kan beter in de poepdoos plassen. Daar hoeft hij niet op zijn teentjes te staan en heeft hij bovendien minder last van pedofielen.