Martin (39) gedraagt zich al jarenlang als lul. Wel met een goede dosis zelfspot. Dan is het niet erg vindt hij. Als enige. Zijn omgeving vindt hem nog steeds gewoon een lul.
Martin is zelf opgelucht na een van zelfinzicht getuigende “ik had even moeten appen, maar daar ben ik zo een ramp in” toen hij de begrafenis van zijn oma had geskipt. Of met een relativerende “niet aan gedacht, zo een kluns ben ik ook” tegen vrienden na hun vakantie als hij de katten is vergeten te verzorgen. “Hopeloos geval ben ik.” Maar nee, zijn omgeving vindt hem nog steeds een lul.
Ook Martins vriendin is niet bepaald opgevrolijkt als hij uit de koelkast een sixpack bier tevoorschijn haalt wanneer hij haar verjaardag weer is vergeten. “Lekker romantisch toch? Haha grapje schat! Ik ben verschrikkelijk.” Toch is hij gek op haar. “Tuurlijk, ik hou alleen van m’n wijffie, maar ja, het vlees is zwak.”
Gelukkig kan Martin zelf wel lachen om zijn tekortkomingen. “Eigenlijk ben ik gewoon een lul, maar hey, zo ben ik nou eenmaal. Dat weet ik tenminste van mezelf haha.”
Martin (39) is een reageerder bij De Speld die namen en zelfs avatars van enkele medereageerders overneemt en dat uiterst humoristisch van zichzelf vindt. Voor wat hij zelfspot noemt, hebben wij een ander woord: pathologische jaloezie.
Ik heb over vijf maanden nog wel een halfuurtje tijd voor hem.
Nou zeg maar gerust van één medereageerder!!! Zo moeilijk isdie niet te herkennen.
Wat je zegt Midas,
Die gast blijkt nu Martin te heten.
Huh? We zijn toch maar met z’n tweeën hier? Al die namen is toch jij en ik, beide voortdurend de moeite nemende zowel naam als inhoud te vernieuwen? Veel vragen. Één ding weet ik zeker.
Corrie is de bom.
Wij zeggen altijd wat we denken.
Is het niet andersom? Eerst zeggen en dan denken. Nou ja, iets wat in de verte op denken lijkt.
Wat een lul!
Dat zou iemand hem eens moeten zeggen.