Steeds meer ouders wonen nog thuis. Dat blijkt uit onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). Bleef in 2010 nog tien procent van alle ouders tot hun vijftigste bij hun kinderen wonen, in 2018 is dat gestegen tot bijna een derde.
Robbert Aalbersberg uit Drachten is een thuiswonende vader met twee kinderen: “Ik snap dat het gebruikelijk is dat je als vader op een gegeven moment het huis uit gaat, zeker naarmate je zelfstandiger wordt en een vaste affaire krijgt. In mijn geval is dat er nooit van gekomen en ik vind het eigenlijk wel prima zo. Mijn vrouw vindt het stiekem wel gezellig om bij de kinderen in de buurt te zijn.”
Ook dochter Janice heeft er voorlopig geen problemen mee dat haar ouders nog in het ouderlijk huis wonen: “Zolang ze meehelpen in het huishouden, vind ik alles best.”
ik heb mijn huidige vrouw gekozen omdat ik dan zulke leuke schoonouders in huis erbij kreeg!
Wie is het geworden? Merle of Nynke Iemand?
Krijg ze het huis niet meer uit. Al vijftig jaar niks dan ellende.
Op rantsoen van rijst en meelwormen gezet, telefoon geblokkeerd en het luchten beperkt tot 30 min per dag.
Heb ze gedwongen 4 krantenwijken te nemen, vakkenvullen bij de appie, keiharde metal tot 3 uur snachts, weken achtereen smorgens boren met een klopboor, niks helpt.
Een blok aan mijn arme been. HELP!
Krantenwijk? Je hebt meer aan een ouder die als CEO bij Shell of Unilever bijklust. Die zijn bijna nooit thuis.
Elke avond zeg ik het Onze vader. En moeder natuurlijk ook, dat ze na al die jaren eens moeten oprotten en een kamer moeten zoeken.Ik loop zelf ook al tegen de tachtig! Ik wordt te oud voor die harde operette muziek de hele dag ook nog.
Ik zou wel huur vragen aan mijn ouders.
Voor niets gaat de zon op!
Zo de ouden zongen, piepen de jongen, klonk het in vroeger tijden. Nu is het eerder: zorg dat je laat opzout, dan voel je je nog lang niet oud.
Het toenemend aantal scheidingen is in het SCP-onderzoek ten onrechte niet betrokken.
Die toename heeft namelijk de volgende consequenties:
– het aantal nog samen thuiswonende ouders neemt juist af,
– het aantal kinderen dat weer bij moeder en/of vader gaat wonen, neemt toe.
Correctie:
lees de zin van de heer Steeds als
”Het toenemend aantal scheitingen is in het SCP-onderzoek ten onrechte niet meegenomen.
Er is niets verkeerd aan de tekst van de heer Steeds, zoals de fantasieloze na-aper hierboven ten onrechte vermeldt.
Nee, nee, hier wil ik toch de repliek op de correctie van de door de heer Steeds geschreven zin, ah.. verbeteren. “Meegenomen” is hier duidelijk beter dan “betrokken”.
“Meegenomen” wil niet zeggen dat het onderwerp ook echt bij het onderzoek “betrokken” is. Bijvoorbeeld, politici beweren vaak iets meegenomen te hebben, maar doen er meestal niks mee. Betrokkenheid legt meer verplichtingen op.
Als uw huisgenoot tijdens de afwas u vraagt of u zijn bestek ook mee wilt nemen, betekent dat dan ook dat u voornoemd bestek ”er niet bij betrekt”?
Domme gans die mij na-aapt, wat een valse analogie. Leg mij eens uit wat de overeenkomst is tussen onderzoek en afwassen van bestek.
U speelt. vals, zogenaamde juffrouw!
We hadden het over de semantiek van het begrip ‘meenemen’.
Wanner u iets meeneemt, bijvoorbeeld in uw besluitvorming (dat heet overdrachtelijk taalgebruik), hetzij bij de afwas (letterlijker, maar nog steeds een stijlfiguur) verwaarloost u het voornoemde ‘iets’ vervolgens dan?
Ik dacht het niet.
Ze voelen dat er geen toekomst is.
Grootouders ook?
Wanneer participatie mantelzorg betreft liever niet.