Party-Roy haalt de ski uit après-ski

De geur van Glühwein en Jägerbombs drijft je neus in als je de après-skihut in Mayrhofen binnen wandelt. Jongens en meisjes staan bezweet en in een kring de vogeltjesdans te doen. Van binnen de cirkel klinkt plots een feestkreet zonder weerga: “ICH BIN SO SCHÖN, ICH BIN SO TOLL!” De kring opent zich, en daar verschijnt Party-Roy, de man die als kind in een pot Blue Curaçao viel. De après-skiërs scanderen Party-Roy’s naam op de melodie van Anton Aus Tirol: ‘ICH BIN DER PAR TY RO-HO-HOY!’ Het is kwart voor negen in de ochtend. Hoe kan het dan dat er al zo crazy veel party in deze hut is?

“Simpel”, zegt Roy, die voor de gelegenheid een ijsberen onesie draagt. “Ik heb de ski uit après-ski gehaald. Zonder ski direct de après in. WE GAAN SPRINGEN BABY LET’S GO!”

Met die aanzet mixt de DJ achter de bar naadloos de Gebroeders Ko in met Ik heb een toe-toe-toeter op mijn waterscooter. Hét sein voor de après-ers om zich als één man achter Party-Roy te scharen en de polonaise in te zetten. Terwijl hij links en rechts Flügels uitdeelt, slingert de polonaise de hele zaal door. “Dit is waarom we hem Party-Roy noemen!”, schreeuwt studente Linda uit Leiden, die net als haar vriendinnen haar neus heeft opgesierd met een geel Flügeldopje. “En je weet het baby, komaan!”, zegt Roy, waarna hij vanuit stand in een keer op bar springt.

Sheryl fluit bewonderend naar zijn benen die zo verbrand zijn als luciferhoutjes en vraagt hoe hij aan die teint komt. “Wat denk je zelf meid”, zegt hij. Voor hij zijn zin kan afmaken klinkt “JIJ BENT DE ZON, JIJ BENT DE ZEE” uit de speakers, en zet Roy de polonaise voort.
Een polonaise is niet af als er ook niet een poortje aan het eind gemaakt wordt waar de hele polonaise doorheen moet. “Anders telt ‘t niet he? GO GO GO GO GO GO”, roept onze feestlegende, terwijl hij losbreekt van de polonaise. Shuffelend baant hij zich een weg naar buiten. Gaat hij weg? Nee natuurlijk niet: hij pist de letters PARTY in de sneeuw. Tot straks, Party-Roy.