“Zo zag je die flits!” Software-engineer Jeremy (36) kijkt vol bewondering naar het schouwspel dat zich afspeelt aan de hemel boven zijn kantoorraam. Hij geniet met volle teugen, niet wetend dat zijn raam thuis nog wagenwijd openstaat.
Terwijl Jeremy zijn collega’s wijst op alle flitsen die hij heeft waargenomen en ze heeft uitgelegd hoe dicht het onweer ongeveer moet zijn, stroomt het water geleidelijk zijn slaapkamer binnen. Het bed van Jeremy staat vlak onder zijn open raam, evenals zijn bureau met daarop onder andere een gloednieuwe iMac. “Imponerend hè, dat onweer? Geweldig. Er valt denk ik wel 50 mm regen in een uur!”
“Zo joh! Die knal!” roept Jeremy, die nog geen idee heeft dat zijn parket bij thuiskomst al volledig vernield zal zijn. Hij gebaart naar zijn collega’s dat ze allemaal moeten komen kijken. “Zoiets zie je niet vaak hoor, zó hard. Het is waarschijnlijk heel dichtbij, ergens daar, precies boven mijn huis.”
Als het onweer overgetrokken is gaat Jeremy nog vol enthousiasme weer aan zijn bureau zitten. “Toch wel fijn”, zegt Jeremy tegen de jongen naast hem. “Dan hoef ik straks niet door het onweer naar huis te fietsen.”
De wreedheid van De Speld doet me pijn.
Waarom dit? Waarom zo?
Een klein pluspuntje: de twee verhaallijnen, eentje over onweer, de ander over regen. In de natuur een samengaan, in de mensenwereld onderscheiden benoembaar.
‘De maatschappij verhardt’,
heb ik ergens gelezen.
Our warranty conditions state that the iMac is water proof, but that the warranty is voided if the device is within 5 meters of a window during a thunderstorm. Too bad for Jeremy 36.
WÁÁÁÁT?!!
Toch weer die opmerkelijk lange namen.
Dat is niet voor iedereen weggelegd!
(Verzonden van mijn iPhone XS Maximum te Griekenland)
Even in Apeldoorn bellen op Laan van Malkenschoten 20. Er is de hele dag iemand thuis.
Speld, volgende keer niet meer de clou weggeven in de titel!
Man die op kantoor geniet van onweer *Spoiler Alert!*
Met sigaar (viespeuk) en sterke drank op kantoor.
Daar moeten we het even over hebben, Jeremy!
Tot het moment komt dat de maatschappelijke kosten voor alle eerstehulp- en ziekenhuisbehandelingen die het gevolg zijn van “gezonde” recreatiesporten (voetbal, hockey enz.) door de recreanten zélf betaald worden, blinkt uw standpunt uit in eenzijdigheid.
Beste heer Onruststoker,
Gelieve u zich niet meer bij het ziekenhuis te melden i.g.v. van vermoedelijke uitzaaiingen. U redt het toch niet, en het scheelt de maatschappij weer ettelijke tienduizenden euro’s voor een zinloze behandeling.
Helaas is het al te laat om u te weerhouden van uw eerste behandelingsronde, maar misschien dat u dat in een zo vroeg mogelijk stadium (op het schoolplein) aan uw mede-zorgbommen kunt doorgeven.
Vriendelijk dank,
Uw Medisch Centrum
Typerend voor menig antirook-ridder:
haatuitzaaiend en niet meer op de bal maar op de man tackelen.
Mededeling aan patiënten met chronische zelf veroorzaakte kwalen:
Wij hebben het erg druk.
Gelieve niet langs te komen.
Shit.
Daar ben ik niet blij mee.^