We moeten het even hebben over deze ‘lente’

De ‘lente’. We moeten het er echt even over hebben. Kijk, er is natuurlijk niets mis met de lente. We hebben ook niets tegen de lente, daar niet van. Maar de manier waarop het nu gaat, daar is nog wel het een en ander op aan te merken.

Deze zogenaamde lente is, sorry dat we het zeggen, problematisch. Om ons heen horen we veel geluiden dat men ontevreden is over de regen, de donkerte en die onnodig hard beukende wind waar we om onduidelijke redenen mee om de oren worden geslagen. We zouden kunnen stellen dat het niet eens – we zeggen het maar gewoon – een echte lente is. Het zou wat ons betreft dan ook niet minder dan fatsoenlijk zijn als het Nederlandse volk zijn geld terugkrijgt voor deze wanvertoning.

Nu komen we bij een belangrijk punt: de schuldvraag. Om deze te kunnen beantwoorden, moeten we diep gaan graven. Wie is er gebaat bij deze zogenaamde ‘lente’ en wie is er verantwoordelijk voor? Pas als we weten wie of wat willens en wetens windkracht 8, twaalf graden en motregen op ons afstuurt, kunnen we rust vinden. Pas als de dader of daders gestraft zijn, kunnen we het een plekje geven. Dus zeg het maar? Is het de anti-zonnepanelenlobby? Is het de politiek? Wat is de invloed van de Russen?

We vroegen het aan hoogleraar Lentekunde Bert Bokhoven. “Wie de slachtoffers van deze als diepe herfst vermomde lente zijn, is duidelijk. Dat zijn wij allemaal. Maar wie hier baat bij heeft, durf ik niet te zeggen. Zeker is wel dat de maatschappelijke onrust zal toenemen als dit zo blijft. Ik geef je op een briefje: als deze ‘lente’ in de meivakantie aanhoudt, zullen mensen vragen gaan stellen. En ik kan je zeggen: dat zal er niet zachtzinnig aan toe gaan.”

Dan het volgende punt. Natuurlijk, don’t shoot the messenger, akkoord, maar we hebben Gerrit Hiemstra al meerdere malen horen raaskallen over ‘zon’, ‘18 graden’ en zelfs ‘lentewind’. Nou, waar is die zogenaamde zon dan Gerrit? Durf je dan ook eens uit te spreken als de herfstige spetters genadeloos in ons gezicht slaan. Wat ons betreft mag Gerrit wel een toontje lager gaan zingen, met z’n weerbericht. We zijn de loze beloftes spuugzat. Daden willen we zien. Zon, 18 graden, dan praten we weer verder.

Goed, dat het anders moet, is inmiddels wel duidelijk. Maar wie gaat de handschoen oppakken? Het Nederlandse volk heeft behoefte aan perspectief. En de maat zal een keer vol zijn. Wij gooien hierbij in ieder geval de knuppel in het hoenderhok en maken dit heikele thema bespreekbaar. Onze taak zit erop. Nu is het aan anderen om het stokje over te nemen. We kunnen niet langer stil blijven.