Catalaanse Koerden willen onafhankelijk worden van Vlaams-Cyprus

In Vlaams-Cyprus lopen de spanningen hoog op omdat de Catalaanse Koerden eenzijdig een referendum hebben uitgeschreven voor onafhankelijkheid. De centrale overheid wil daar niets van weten en zet alles op alles om te voorkomen dat de stemming doorgaat.

Lluís-Emre Yilmaz leidt de separatistische beweging van de Catalaanse Koerden. Hij snapt niet dat de centrale regering het referendum blokkeert. “Laat onze bevolking zelf bepalen of we bij Vlaams-Cyprus willen horen. Dat is ons democratisch recht. Daarnaast hebben onze bevolkingen niks met elkaar gemeen. Wij praten met een harde g, zij met een slissende s. Wij bakken in boter, zij in olijfolie. Wij houden van strandvakanties, zij houden eigenlijk meer van stedentrips. Ik heb persoonlijk niets tegen Vlaams-Cyprioten, maar zulke verschillen zijn onoverbrugbaar.”

Ook het tumultueuze verleden speelt een rol bij de onafhankelijksheidswens van de Catalaanse Koerden. Vooral het schrikbewind van Jerommeke III in de 6e eeuw na Christus heeft diepe sporen nagelaten. “Wij waren in die tijd echt tweederangsburgers,” vertelt Yilmaz geëmotioneerd. “We moesten elke ochtend het Vlaams-Cypriotische volkslied zingen en het was verboden om na een voetbalwedstrijd toeterend met Koerdisch-Catalaanse vlaggen over straat te rijden op een strijdwagen. Op school werd je geslagen als je onze eigen taal sprak, het Fries.”

Volgens centrale overheid van Vlaams-Cyprus is het referendum ongrondwettig. “Dit zet de verschillende landsdelen tegen elkaar op,” verklaarde minister-president Dries Papastathopoulos. “Als we dit toestaan is het hek van de dam. Straks wil Beieren weg van Bosnië en Wales van Wallonië. Terwijl: of we nou Catalaanse Koerden zijn of Tiroolse Tibetanen, uiteindelijk zijn we allemaal Schotten.”