De economische situatie in Nederland neemt een onverwachte wending. Het ingaan van een nieuwe Europese variabele dividendbelasting en het daaruit voortvloeiende first-mover effect zorgt voor een afzwakking van de depositobalans, mits de derivatencontracten minder verliesgevend worden. De gestage daling van de teruggang van de neerwaartse spiraal lijkt daarmee gestuit: waar de verwachting was dat de afnemende verliesstijging in de tweede helft van 2009 zou afvlakken, wordt die prognose nu bijgesteld. Voor veel Nederlanders blijkt dit maar moeilijk te begrijpen.
Hoogleraar econometrie Bert Bokhoven zegt dat het economische onbegrip van veel Nederlanders te wijten is aan gebrekkige berichtgeving in de media. “Het stoort me mateloos dat economisch nieuws vaak zo onhandig en onduidelijk wordt gerapporteerd.” In werkelijkheid is de huidige situatie vrij eenvoudig, aldus Bokhoven. “Door de verhoogde investeringen vanuit Japan en de kapitaalinjectie vanuit Zuid-Amerika wordt de afname van de invloed van de renteverhoging het best beschreven door een logistische functie. Tegelijkertijd trekken de economische tijgers, en dan kijk ik vooral naar India, heel hard aan de technologiefondsen. Onze tweede orde conditionele ballistic accumulator modellen laten zien dat het bruto nationaal product in landen met een variabele stimuleringsaftrek dan, althans ten opzichte van de demand pull, afvlakt.” Bokhoven vervolgt: “Als je het zo uitlegt is het voor iedereen helder wat we er mee aan moeten. Maar de dagbladen maken er een potje van. Dan weet de gewone man niet waar hij aan toe is, en dat is doodzonde.”
Wat de gevolgen voor de economie zullen zijn valt nu nog niet met zekerheid te zeggen. Wouter Bos gaf aan de situatie eerst nog eens goed te willen herevalueren. “Het slechtste wat we nu kunnen doen is gehaaste beslissingen nemen. De huidige situatie is complex, en veel componenten spelen mee. Bij een dergelijk patroon kun je eigenlijk van alles doen, en het is vooralsnog niet heel helder wat de beste optie is. Maar we zijn er meer bezig.”
Als de inname toeneemt dan krimpt het ook minder – dan gedijt het. Als we dit allemaal slikken dan zit er dik in dan het allemaal veel minder dun blijkt. En dan heb je echt vette pech. Met dat in gedachten maken we ons behoorlijk dik en dat is weer slecht voor de mode – alhoewel kunst en kultur het eerste slachtoffer worden van het steeds dunner gezaaide kunstvolk. Een dikke streep dus door een vette rekenkramer.
Procentueel zal het marginaal reducerende effect orthomicroeconomisch invert_optimaal zijn ten opzichte
van dat andere langdradig begrip.
Ach, het mag eigenlijk geen naam hebben.
Ton, uiteindelijk alleen als de toename van krimp van de afname groter is dan de afname van de krimp van toename. In theorie. En iets te simpel gezegd.
Als de afname krimpt, wordt het toch een opname?
Eindelijk eens iemand die deze toch complexe materie in Jip- en Janneketaal klip en klaar uitlegt. Hulde voor Bokhoven en daarmee ook voor De Speld!