Ben Elker, data-analist te Bilthoven, is al jaren actief op het internet. Zowel als consument als in een meer actieve rol. Zijn belevenissen en observaties over de wereld beschrijft hij trouw op zijn weblog datacruncher.blogspot.com. De laatste tijd is zijn blog echter in het slop geraakt en worden zijn observaties steeds trivialer. Vandaag bereikte de autoreflectie een nieuw dieptepunt: Ben beschrijft in de afsluitende alinea hoe hij op dat moment zijn weblog aan het typen is. Fans reageren geschokt, en provider blogspot.com zag geen ander oplossing meer dan het weblog tot nader order af te sluiten.
“Ik voelde de bui al een beetje hangen”, aldus Sophie Terlet, één van de 8 trouwe lezers van datacruncher. “Toch komt het nog steeds als een schok. In het begin schreef hij nog wel eens over politiek, kunst, of over de toekomst. Hij heeft ook een keer erg leuk geschreven over zijn vakantie naar Terschelling met vrienden.” Terlet meent een zekere ‘ommekeer’ waar te nemen vanaf 1 januari dit jaar. “Vanaf die datum werd het eigenlijk steeds saaier. Eerst begon hij over zijn werk te schrijven. Toen ging het een week lang in detail over hoe hij zijn schuur in elkaar heeft getimmerd. Gevolgd door drama’s rond de postbode die op compleet onvoorspelbare tijden van de dag kwam.” Terlet bemerkte een neerwaartse spiraal in haar leesgedrag. “Ik liet datacruncher vaker en vaker een dagje links liggen. Toen ik vandaag keek zag ik het. Het was verschrikkelijk eigenlijk, en treurig. De laatste keer op datacruncher voor mij, dat is zeker.”
De bewuste blogpost van afgelopen donderdag begon vrij gebruikelijk, met een korte beschrijving van zijn ochtend. Vanaf dat punt werd het steeds gedetailleerder: “Vandaag lekker ontbeten, yoghurt en muesli. Vanwege een serverherstart hoefde ik niet te werken. Thuis was er eigenlijk weinig te doen. Ik heb 3 afleveringen Lost gekeken, en een stoommaaltijd gegeten. Best een lekkere, met zalm. Wel een beetje flauw, maar dat was met wat zout zo opgelost. Daarna afgewassen en achter de computer gekropen. Een paar leuke nieuwe websites gevonden en mijn inbox eindelijk eens opgeschoond. Nog even doorgesurft, en plotseling bedacht dat ik mijn weblog nog moest updaten. Toen ging ik mijn weblog schrijven, waarin ik uitlegde dat ik een dag vrij had. Toen vertelde ik over de zalmmaaltijd. Vervolgens beschreef ik het updaten van mijn weblog, waarin ik alle onderwerpen van mijn weblog nog eens aan de orde liet komen, om precies te zijn aan het begin van deze bewuste zin, aan het einde waarvan ik nu dus mezelf tegelijkertijd uitdruk en beschrijf.”
Hoewel zijn fans treuren over de fatale laatste stap in Bens digitale aftakeling, was zijn weblogprovider onverbiddelijk, en sloot het weblog meteen af. “In principe laten we vrijwel alles toe, maar je moet ook grenzen durven trekken”, aldus Gerard Uyterschuyt, hoofd Klantenzaken en Interne Catering van Blogspot Nederland. “We zijn wettelijk verplicht onze klanten tegen zichzelf in bescherming te nemen. Daarnaast hebben wij onze eigen naam hoog te houden.”
Het weblog is tot nader te bepalen datum ontoegankelijk gemaakt. Hoe lang het weblog uit de lucht blijft, hangt af van de ‘levensloop welke dhr. Elker verkiest na deze confrontatie met zijn eigen geestelijke uitdroging’. Ben Elker zelf was niet bereikbaar voor commentaar.
Gerard Uyterschuyt heeft nog bij ons gewerkt. Maar toen was die nog een broekkie. Dat hij het nog zover geschopt heeft is mij een groot raadsel want zo bijster intelligent was hij niet.
Heel veel succes toegewenst , jammer ! Ikzelf ben nog nooit begonnen omdat ik nog niet weet hoe het allemaal werkt zo`n weblog………
Diep bedroefd ben ik, om de onbegrijpelijke ingreep van blogspot. ‘Datacrunch met yoghurt was tot op heden immer een heerlijk en geestrijk onbijt. Dat het even plots als het verscheen, nu wederom ‘klaps’ is verdwenen, is voor mij onverteerbaar.
Ik weet niet zo zeker of dit wel goed geïnterpreteerd wordt.
De heer Elker is een intelligent mens, met een goede taalbeheersing. Dat laatste blijkt uit het feit dat hij NIET schrijft: “me bedacht dat ik mijn weblog nog moest updaten”, maar – correct – “bedacht dat ik mijn weblog nog moest updaten”. De meeste mensen gebruiken tegenwoordig “zich bedenken” (= van gedachten veranderen) waar ze “bedenken” (= op de gedachte komen) bedoelen.
Gelet op die taalkundige beheersing, moeten we er van uitgaan, dat hij heel goed weet wat hij schrijft. En dan constateren we, dat hij heel dicht bij het leven in het nu komt. Het geschrevene en het beschrevene zijn vrijwel gelijk. Dit komt dan weer heel dicht bij het boeddhistische ideaal, waar de waarnemer en het waargenomene aan elkaar gelijk zijn.
Jammer dat de westerse, mechanistische benadering nu ertoe leidt, dat zijn blog afgesloten is. Nu kunnen we geen deel hebben aan zijn benadering van de verlichting.
Toch wel jammer. Hij was nu op het punt aanbeland dat zijn blogsel precies met het nu samenviel. Als hij niet gestopt was, zou hij dus de toekomst zijn gaan bloggen. Dat zou de weg uit het dal omhoog geworden zijn.
De schrik bevangt mij nu toch een beetje. Is dit het lot wat ook mij beschoren is? Ik heb nu 1 bezoeker gemiddeld per maand en dat is vrij veel, gezien de kwaliteit van mijn brouwsels. Ik hoop toch dat ik nog even mag blijven.
*‘levensloop welke dhr. Elker verkiest*
Heeft hij nog te kiezen nu?
De internettaliban neemt steeds gruwelijkere vormen aan. En denk maar niet dat Blogspot voor opvang van de ontheemde bezoekers heeft gezorgd.
We zijn wel blij om te zien dat Ben tijdens het beschrijven van het schrijven van het weblog ordentelijk gekleed was, niet zoals sommigen nog half in pyama of.. godbeter.. zo’n lage broek waarbij de onderkledij zichtbaar is. Dit kan misschien als een verzachtende omstandigheid worden aangemerkt?
Wij wensen datacruncher alle sterkte en hopen dat hij spoedig weer op het web te volgen is.