Nu een normaal meerderheidskabinet nog steeds uit zicht is, gaan steeds vaker stemmen op om een minderheidskabinet te proberen. In Zweden zijn minderheidskabinetten de normaalste zaak van de wereld, maar in Nederland is het tot nu toe niet gelukt. Wat kunnen de Scandinaviërs leren van ons onvermogen om een minderheidskabinet te formeren?
“Het vinden van brede compromissen waardoor geen echte knopen doorgehakt kunnen worden zit niet in de Zweedse politieke cultuur”, legt scandinavist Flemmo te Gader uit. “Zweedse politici vinden het belangrijker om concrete resultaten te boeken en vinden het niet zo belangrijk of ze dat vanuit een regeringspost of vanuit de oppositiebanken doen. Omdat ze dat daar al tientallen jaren zo doen weten ze niet dat het ook anders kan.”
Te Gader legt uit dat de meeste Zweedse politieke partijen duidelijk onder een links of een rechts blok vallen. “Daarom bestaat er aan beide zijden sowieso al een ‘agree tot disagree’. De Zweden snappen niet dat je heel goed politieke punten kan scoren door politieke verschillen nodeloos uit te vergroten.”
Te Gader: “Het klinkt misschien goed, tachtig jaar positieve ervaringen met extraparlementair bestuur, maar als de laatste drie maanden in Nederland iets hebben laten zien is het hoe onstabiel zo’n regeringsvorm in feite is. Ze zouden zich in Stockholm eens goed achter de oren moeten krabben.”
