Het is groot nieuws bij onze zuiderburen: de ‘giftige werkcultuur’ bij Plopsa, de exploitant van een aantal pretparken waaronder Plopsaland. Het Belgisch Openbaar Ministerie start nu ook een onderzoek naar het bedrijf. Wij spraken een anonieme medewerker van Plopsaland, die exclusief uit de school klapt over de misstanden en het grensoverschrijdende gedrag.
“Hallokidoki, ik blijf anoniem toch?”, zegt hij terwijl hij om zich heen kijkt. We hebben afgesproken in een loods onder de rook van Plopsaland. De medewerker wilde alleen met ons praten op voorwaarde dat niemand ervan af zou weten. “Als dit uitlekt ben ik de klos.” Hij steekt van wal en vertelt over de beledigingen die hij door de jaren heen te horen kreeg. “Nietsnut, waterhoofd, boomer, paddenstoelenlikker, mafkees, kabouter, platvoet. En dat was alleen al van de bezoekers.”
De medewerkers moesten 24 uur per dag beschikbaar zijn en kregen nauwelijks vakantie. “Ik had zelden een vrije dag, de Plopcao hielp wat dat betreft ook niet. Joh, ik ben blij met die job, begrijp me niet verkeerd, maar ik kan ook niet altijd 'aan' staan. Ik word continu gedwongen om ‘Plopperdeplop’ te zeggen, alsof ik een soort clowntje ben. Terwijl: dat is ook maar een soort marketingding. Ik zeg dat helemaal nooit in m'n vrije tijd. Het erge is ook nog eens dat mensen veel minder begrip hebben voor mijn klachten omdat dit werk ‘leuk’ is. Ze lachen er enkel mee.”
De anonieme medewerker is overigens niet de enige die klaagt. Een vriend, die ook anoniem wil blijven, zegt dat hij "zo moe wordt" van de giftige werkcultuur.
Met zijn verhaal hoopt de anonieme medewerkerker in ieder geval verandering teweeg te kunnen brengen. “Het draait om awareness”, zegt hij voordat hij wegloopt en op komische wijze struikelt over z’n grote voeten. “Godverplop”, vloekt hij.
Explwatant?
Nou, dan heb je het bij ons nog niet gezien!