Shutterstock / spatuletail

Shutterstock / spatuletail

Amnesty International: ‘Anne Frank was een scheefhuurder’

Een brisant nieuw rapport van Amnesty International onthult dat Anne Frank een scheefhuurder was. Het oorlogsslachtoffer woonde ruim twee jaar lang op de chique Prinsengracht voor een huurprijs ruim onder de marktwaarde. “Niet netjes,” aldus Amnesty International.

“De vader van Anne Frank verdiende veel geld met de verkoop van pectine”, vertelt de onderzoeksleider van Amnesty. “Dus hij had helemaal geen recht op een goedkope huurwoning achter een boekenkast.” Amnesty wil extra onderzoek doen om te kijken of de familie Frank ook onterecht huursubsidie kreeg. “Dat mag niet, want de woning had geen eigen deur.”

Amnesty erkent dat Anne Frank het risico liep om afgevoerd te worden naar een dodenkamp, maar, zo stelt het rapport: “dat is natuurlijk nog geen excuus om voor een dubbeltje op de eerste rang te zitten.”


Uw reactie telt. Juist nu.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

Een pilletje.
In Nederland mag je aan niemand onderhuren, maar wel word je verplicht asielzoekers in huis te nemen.
En dan: begeleid wonen. Er zijn steeds meer van die kutwijven in de zorg, ze doen het zo dat je er toch niet vanaf komt, en zo zit het ook met die buitenlanders nu ze hun eigen volk niet zo hard meer kunnen vernederen. Regering en parlement zijn van tevoren gewaarschuwd geweest niet met die immigranten te beginnen. Maar ze dachten je komt er toch niet van onderuit. Ik herinner ze me nog over honderdduizend jaar en ook hun nakomelingen wat voor kleurtje ze inmiddels ook hebben, als het tuig zich dacht zo to camoufleren toen we er bijna vanaf waren. Het is dus persoonlijk.
Laat de honden aan hun ketting blaffen.

Reageer
gravatar

Precies: een pilletje
Gewoon doorslikken met een beetje water.
Het scheelt weer een hoop doktersbezoeken en dwangbuizen.

gravatar

De oudste geschriften ter wereld noemen de wet van evolutie, de opeenvolging van verschillende rassen en volkeren, en de oorsprong van de zonde, dat jongere rassen terug schakelden op oudere, gebaseerd op de schepping van de mens alsmede het uiteindelijke lot aan het einde van de tijd. De Zondeval markeerde het punt dat de eerste zielen in de late diermens neerdaalden (incarneerden) en er een nieuwe soort, de mens, ontstond die zich onderscheidde van de dieren. Sommige van de vroegere mensen kruisten zich nog wel seksueel met de onbezielde, latere diermens. Er werd meerdere malen op gevarieerd in verschillende mate van zonde en verraad. Toen het verstand en het onderscheidingsvermogen voldoende ontwikkeld was werd ook de afgunst van de oudere volkeren (en hun mannen) op de nieuwere, meer ontwikkelde en verfijnde rassen (of hun vrouwen) een centraal punt. Hierop zijn alle moderne ziekten, AIDS, corona, de multiculturele samenleving, alsmede LGBT gebaseerd in de rassenmenging als basis van politieke macht in de EU.

Op deze gegevens was trouwens wel de exclusiviteit van de Joden gebaseerd die zich niet makkelijk assimileerden.

Reageer
gravatar

Whahaha jij bent die hondenvleeseter toch? Ik hoorde dat jij samen met die Raisa van twitter elke avond op hondenjacht gaat en jullie samen die honden opeten.

Jullie horen in een gesticht thuis!

gravatar

Toen ik net bij de kermis op het bankje zat, kwam Benito eraan met een vriend Wilfred, ook een dakloze, in sporttenue met een boksersneus. Ben zit nu in een centrum waar hij een kamer heeft. Soms gaat hij met die mensen vissen of zo, hij zei dat hij niet bang is uitgevallen maar dat hij soms bang wordt als hij ze in hun ogen kijkt. Ze zijn gedrogeerd en kijken vreemd uit hun ogen.
Op de kermis had hij al zijn geld erdoor gejaagd bij de schiettent. Tweeduizend euro samen. De prijzen had hij aan kinderen gegeven. Hij zei dat mensen te veel aan geld denken.
Er was een neger die een dure step had gestolen, en een veertienjarig jongetje kwam ervan vertellen, ze renden links en rechts en vonden hem terug met de step die ze terug brachten naar de eigenaars van de schiettent, twee zware jongens. Ben had het over dat nikkertje. Wil had er nog even aan gedacht zelf die step te jatten, zei hij. Een vriendinnetje van Wil kwam eraan, want hij had haar een bericht gestuurd dat hij ergens anders naartoe zou gaan. Ze zei laat me niet alleen, ze maakten wat ruzie over wie wat doet voor wie. Ze kuste hem. Hij had net eten gehaald.
De volgende dag was Ben er weer, hij was beboet zoals voor zijn gevangenisstraf dagelijks regelmaat was. Zijn ID-kaart was afgepakt en hij was weggelopen. Hij had er een gesprek over met zijn raadsman op zijn iPhone. Die zat net op het naaktstrand.
Ben had op de kermis een enorme dildo gekocht en die uit zijn broek laten hangen. De meeste voorbijgangers hadden erom gelachen maar daar kwam de wet. Verstoring van de openbare orde. Er waren geen kinderen in de buurt zei hij later.
Het kleine ettertje uit Afrika deed nagellak bij hem op. Zo was hij nu homo geworden.
Nog een dag later, ik was aanvankelijk in een goede stemming vanwege het weer, begreep ik dat Wil ergens in het water gesprongen was waar geen trappetje terug was. Hij had zijn voet beschadigd.
Ik hoorde iemand roepen Ben, en keek even bij de schiettent. Ben had hem eruit getrokken en een boete gehad omdat hij op een steiger was geklommen waar het verboden toegang was. Wil had een boete gehad voor verboden te zwemmen, hij had later de boombox gejat van zijn redder, hij is kleptomaan zei Ben.
Ik wilde even in de schaduw zitten. Ik was net naar de winkel geweest. Ik hoorde iemand roepen Ben, en keek even bij de schiettent, het was Wil. Ben was geconcentreerd op zijn geweer in de aanleg. Hij kwam naar me toe en bleef in mijn oor door schreeuwen over ‘de verrader’ die populair loopt te doen. Later kwam de moraal over de matennaaier. ‘Als je een biertje vraagt, oké, maar niet zomaar wegpakken.’ Enz. enz. Wat verder draaide Wil Nederlandstalige liedjes van ‘mijn meisje is weg’ en zo.
Er zat op de kermis een man in een rolstoel met een slang, ik zei die slang is erg populair bij de vrouwen. Even later kwam de moeder van een van de begenadigde kinderen van zijn prijzen langs. Ze nam het slangetje mee de straat op tussen haar tieten. De eigenaar van de slang was politie geweest. Nadat hij me een keer op mijn fiets zag uitwijken voor wat glas vloekte hij altijd als hij me zag, en hij werd privé verkeersregelaar voor me. Ze noemen hem de burgemeester geloof ik. Ik noem hem Freud.
Maar goed, Wil was een dief en een grote bedrieger.
De volgende dag hoorde ik op die plek heel andere muziek dan ik gewend was, rap, fuck your mother, fuck your sister. Er kwam een bijna evangelisch gevoel over me heen van de Engelstalige liefdesballades met een heel koor van tedere meisjesstemmen. Ben en Wil zaten naast elkaar op de bank met nog iemand die ik niet kende.

Reageer