Bron NOS

Bron: NOS

Regeerakkoord: financiën wordt vrije kwestie

Het was een ingewikkelde kwestie gedurende de hele kabinetsformatie: financiën. Hoe word je het eens over zo’n gevoelig onderwerp? De coalitiepartijen zijn tot een oplossing gekomen: financiën wordt een vrije kwestie. 

“Kamerleden moeten naar eer en geweten geld kunnen uitgeven. Zo'n precaire kwestie is niet iets voor fractiediscipline”, licht Rutte toe. “Bovendien kun je het in negen maanden natuurlijk niet overal over eens worden.” Hoekstra is het daarmee eens. “Je moet niet alles in het regeerakkoord hebben staan. Denk aan gewetenskwesties zoals de zorg, pensioenen, de culturele sector, de woningmarkt, ontwikkelingssamenwerking en defensie.”

Ook Kaag is tevreden. “Bij nieuw leiderschap hoort het niet over geld te gaan.”


Uw reactie telt. Juist nu.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

Minder-minder geld naar ASIELZOEKERS.

Ook minder-minder asielzoekers i.h.a, maar dat begreep je al.

Ze kosten namelijk nu een miljoen per stuk.
En krijgen voorrang op alles.
En zijn oplichters, criminelen, aso’s, …

Reageer
gravatar

Pensioenpotten zijn niet van de overheid. Voor Financiën is het belangrijk om uw oude dag spaarpot leeg te trekken. Bijvoorbeeld door verplichte ‘investeringen’ in klimaat zaken die niet rendabel zijn. Daarom helpen we ook politici ala Paul Rosemoller in raden van bestuur van pensioenfondsen. En natuurlijk liggen er straks dan nog meer baantjes voor nog meer ministers klaar.

Reageer
gravatar

Beste Maitreya,

uw briljante associaties en uw gedegen onderzoek waarbij u uw bronnen zo voortreffelijk kiest verbazen mij steeds weer. Maar vooral uw gedachtesequentie (train of thoughts) en de manier waarop u bepaalt welke informatie relevant is en in welke context deze geplaatst moet worden, bewijst duidelijk uw bille. Tot slot is uw verfrissende kijk op wat wel en wat niet “on topic” is een ware verademing.

Eigenlijk zou u, als dat niet al het geval is, een eigen blog cq. nieuwskanaal moeten hebben.

Hulde!

gravatar

Ik kwam van de zomer toen ik in het park zat (waar bijna ieder jaar gevochten moet worden voor de bomen), en net toen de Amerikanen uit Afghanistan vertrokken, iemand tegen die jaren in Afghanistan had gewerkt, in Afrika en Azië, Moskou en de zuidelijke republieken van de (voormalige) Sovjet-Unie. Hij miste Moskou waar hij had gewoond vanwege de cultuur, die hier niet bestaat. Hij kende Poetin en tal van diplomaten in Rusland. Ik kreeg de volgende dag een boek van hem dat ik daar heb gelezen.
Toen ik een paar dagen later op hetzelfde bankje het boek naast me neerlegde terwijl de zon achter de huizen verdween, sprak ik nog een medewerker van Derk Sauer van de Moscow Times, die daar ineens voor me stond. Ik liet het aan hem zien, ik zei het schiet al op.
Sinds de Sovjet-Unie uiteenviel, verzandde de westerse cultuur. Lege pamfletten en symbolen bleven over waar niemand de betekenis van kent.
Protest affiches of aankondigingen van informele culturele bijeenkomsten werden bij wet gecommercialiseerd tot glanzende reclame achter glas, die adverteert om adverteerders.

Het boek.
Een held van onze tijd, in het Engels van Michail Lermontov.
Het boek speelt in de Kaukasus. Ik las een uitleg over de ‘overbodige mens’. Daarom noemen de Amerikanen ons kennelijk het ‘Kaukasisch ras’.