Flickr:  Robert Huffstutter

Flickr: Robert Huffstutter

3 ideeën van John de Mol om mensen in armoede te exploiteren die het net niet hebben gehaald

Er is veel kritiek gekomen op het programma de Dansmarathon op SB6 afgelopen weekend. Een ethisch onverantwoorde uitputtingsslag van mensen in armoede noemden critici het programma. John de Mol herkende zich niet in de kritiek en gaf aan dat hij het allemaal niet zo extreem vond. Wij legden de hand op ideeën voor programma’s van Talpa die het net niet hebben gehaald.

Toeslagen Battles
In dit programma komen slachtoffers van de toeslagenaffaire oog in oog met de ambtenaren die hun direct hebben gedupeerd. Vervolgens worden ze in een modderbad gegooid waarin ze worstelend moeten strijden om de winst.

24 uur lachen met Ron Brandsteder
Een programma waarin kandidaten 24 uur lang worden opgesloten in een kamer met Ron Brandsteder die onophoudelijk lacht. Het is onduidelijk of kandidaten worden uitgelachen of worden toegelachen, of allebei. Oordbedekking is verboden en degene die het tot het einde volhoudt gaat naar huis met een mooi geldbedrag.

De Dansmarathon: Kids
Zoals van veel programma’s lag er ook idee klaar voor een versie van De Dansmarathon met arme kinderen. Het concept bleef vrijwel identiek. Wel kregen de kinderen een uurtje rust in plaats van een half uur en zou er iets vaker limonade worden geserveerd. Jammer dat dit niet door ging.


Uw reactie telt. Juist nu.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

Op naar een stad zoals je wereldwijd tegenkomt, voor de wereldburger (immigrant) van nu, waar iedereen gelijk is.
Ik kwam eens iemand tegen die 25 jaar op een wachtlijst had gestaan voor een appartementje. Hij was heel blij.
Asielzoekers 1 dag met een baan. Omdat die mensen nog echt willen werken. Controle op de rest.
Bovendien, moeten er huizen gebouwd worden die rendabel zijn, en daar zijn bewoners voor nodig.
Een Afrikaanse immigrant die niets had en een teer lichtblond meisje ontmoetten elkaar via mij. Ze zagen aan de tafel het contrast van een pikzwarte hand en de andere wit. Ze liepen samen weg, ze waren nu een stel. Ze gingen samenwonen.
Een paar jaar later werd het meisje als dakloze op straat teruggevonden met een abortus. Ze mocht dan nog van geluk spreken.
Tegenstanders die elkaar terug kenden uit een getroebleerd land, allebei met asiel, en dagelijks bezig met racisme, die ik zelf allebei vaag kende betichtten mij daarom van verraad. En dit gaat iedere dag door.

Reageer
gravatar

In het Engels heb je het gezegde ‘jumping the shark’. Misschien ook een idee voor een programma? Of kunnen we de uitdrukking gaan gebruiken maar dan dus over dit dans event?

Reageer
gravatar

★★★★★

Jochem en Tom hebben erg hun best gedaan en het toch redelijk kort gehouden. Dat waardeer ik. Het ook weer een eindeloos rijtje kunnen zijn.

Maar ik mis de foto’s van 24 uur lachen met ene Ron Brandsteder en de plannen voor de dansuitputtingsslag voor kinderen (kids – Red.).
Daarvoor twee sterren in mindering, als jullie het niet erg vinden.

Reageer