Vrouw hoeft met spaarzegels maar 60 euro bij te leggen voor een pollepel

Het was de investering dubbel en dwars waard, vindt de 44-jarige Marijke uit Klazienaveen. Voor maar 24 zegeltjes ter waarde van 10 euro per stuk kreeg ze een leuke korting op allerlei verschillende keukengerei. De koopjesbewuste vrouw heeft daarmee een hele mooie pollepel op de kop kunnen tikken.

“Ik hoefde maar 60 euro bij te leggen”, glundert Marijke terwijl ze de pollepel in ontvangst neemt. “Moet je nagaan wat ik kwijt was geweest zonder deze actie. Ik heb geen idee, maar vast heel veel. Wat een buitenkans.”

De afgelopen tijd heeft Marijke steevast bij dezelfde supermarkt boodschappen gedaan. “Ik zou een dief van mijn eigen portemonnee zijn door hier niet heen te gaan. Natuurlijk, het is 50 kilometer rijden, waardoor je pas om half 10 kunt avondeten. Maar je krijgt er zoveel voor terug. Moet je kijken: een echte pollepel.”

Met haar nieuwe aanwinst loopt ze vrolijk naar de servicebalie. “Fantastische actie. Waar gebruik je een pollepel eigenlijk voor?’’


Uw reactie telt. Juist nu.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

Ach ja., de Albert Heijn-actie. Dat is die lieve supermarkt met die leuke reclames waarbij de filiaalleidster alles op zo’n grappige, beetje onnozel, manier de boel onder controle houdt. Haar stuntelige man doet mij aan mijn neef Jan denken. En wat een leuk zoontje hebben ze toch! Lekker rolbevestigend.

De Albert Heijn maakt ons duidelijk dat we allemaal domme consumenten zijn.

Geef mij maar de Aldi. 👍👍

Corrie, uw vaste prik voor betrouwbaar comment.

Reageer
gravatar

Ik keek zaterdag even in Xenos, het was Sinterklaas maar die was er zelf niet, ze hadden na de reorganisatie nu veel diepere winkelmandjes/wagentjes die verplicht zijn tegen corona; de caissière uit Somalië kwam met de urgentie van een politie inspecteur bij dreiging van een terreuraanslag de klanten waarschuwen dat de winkel anders moet sluiten uit naam van de gezondheidszorg.
De dienstverlening komt straks terug als de caissière de injectienaald mag hanteren.

gravatar

Racisme is een luxe probleem in onze samenleving. Met de arbeidsmoraal die minder rigide begon te worden voor de autochtonen die zo dieper geïnteresseerd raakten in de zin van het leven, hebben ze de zwarten en Arabieren bekeerd tot het oude materialisme om racisme te omzeilen. De toegenomen regels om te bestaan hebben het leven zo onmogelijk gemaakt voor hen die gewoon hun werk deden die nu uitslovers geworden zijn om te overleven.
Antiracisme (sub van racisme) is de kern van commercialisering, de dwang die zich nu concentreert in digitaliseren (een vorm van digitaliseren waarbij persoonlijke documentatie liever terzijde wordt geschoven om meer afhankelijk te worden van apps enz. enz.). Onderdeel van die dwang (sub), chantage, is de gedachte dat juist doordat de huidige immigranten zo hard werken de autochtonen meer tijd hebben om na te denken over de zin van het leven: zo is de cultuur tot decadentie gereduceerd. Het moet zinloos zijn voor een slaaf. Over het verband tussen middel en doel, het nut, mag niet nagedacht worden, dat deden de slaven ook nooit. Ze worden geacht te gehoorzamen. Het kenmerk van de slaaf is immers onwetendheid.
Corona is een direct gevolg van digitalisering, de documentatie zoals die centraal geregisseerd wordt.
Op deze manier wordt getracht zo de bronnen van cultuur, ziekte en gezondheid te beheren.
Ik sprak onlangs een van de weinigen die iets te vertellen had, hij had het opgegeven leek het toen ik hem even zag. Hij was niet meer geïnteresseerd in een paspoort zei hij nu. Als autochtoon komt dat steeds meer neer op een asielaanvraag. Steeds duurder en frequenter. Hij vertelde ook dat hij moet betalen om NIET naar de dokter te gaan.
Democratisering om immigratie te dimmen.
Iedereen asielzoeker.

gravatar

Spoedwet.
Geen paniek, geen paniek, schreeuwde de caissière: ze moeten helemaal vol, daarom zitten er ook wieltjes aan – voor de gezondheid.