Roy was net lekker van zijn kroepoek aan het genieten toen zijn vriendin met één zin zijn wereld deed instorten. “Wist je dat kroepoek van garnalen gemaakt wordt?” vraagt ze met volle mond. Roy voelt het bloed uit zijn gezicht wegtrekken. Zijn handen beginnen te trillen. “Garnalen?” stamelt hij. “Maar die zijn super cute.”
Een paar dagen later is hij nog steeds niet van de schrik bekomen. “Als ik denk aan alle garnalen die ik heb vermoord…” zegt hij zachtjes. Hij maakt zijn zin niet af. “Als kind was ik al helemaal gek van garnalen,” vertelt hij. “Mijn klasgenootjes hielden van dinosaurussen, maar ik was alleen maar geïnteresseerd in garnalen. Het idee dat iemand zo’n onschuldig diertje zou kunnen opeten.” De tranen staan in zijn ogen. “Ongelooflijk.”
Roy rommelt in een ladekast en haalt een oud fotoalbum tevoorschijn. Hij laat wat oude vakantiekiekjes zien. “Dit ben ik met een garnaal.” Hij slaat de bladzijde om. “Dit ben ik ook met een garnaal.” Met een droevige blik staart hij naar een foto waarop hij zijn arm om een garnaal heeft heen geslagen. “Waarom zetten ze het verdomme ook niet op de verpakking?!” roept hij plotseling boos. “Er is een garnalenholocaust aan de gang, en niemand die het weet.”
En nu? Roy is van plan om voorlichting te geven op scholen. Iedereen moet weten dat er garnalen worden vermoord om kroepoek te maken. Zal het ooit genoeg zijn om zijn schuld bij de garnalen te vereffenen? “Ik weet het niet,” zegt garnalenmoordenaar Roy. “Maar ik ben het ze verschuldigd.”
Om brood te kunnen eten pleegt men abortus op tarwe.
Hij had best wel wat moeite kunnen doen om te onderzoeken of er vegan kroepoek is.
Roy is ‘not woke’. 👎👎
Corrie.
Wil je een meisje vinden voor een nacht? Welkom – http://[email protected]