Jarenlang was het mannetje met gitaar de onbetwiste heerser van de groep. Met zijn weelderige haardos, zijn opengeknoopte shirt en natuurlijk zijn gitaar kon hij alle vrouwtjes krijgen die hij maar wilde. Maar een bedreiging ligt op de loer. Aan de rand van het park is een jong mannetje met een ukulele gesignaleerd. Alles wijst erop dat de nieuwkomer zal proberen het mannetje met de gitaar van zijn rots te stoten.
Aftastend speelt de nieuwkomer een paar noten op de vier snaren van zijn instrument. Eerst zachtjes, dan steeds luider. De vrouwtjes spitsen hun oren: zoiets hebben ze lang niet meer gehoord. De eens zo indrukwekkende gitaar van het oude mannetje is na al die jaren dof gaan klinken.
De nieuwkomer toont zich met zijn kleine Hawaiiaanse instrument een stuk kwieker. Het oude mannetje probeert zijn verzwakte positie te compenseren door bij zijn gitaarspel kracht bij te zetten met een luid ‘kumbaya’. Terwijl het alfamannetje dezelfde sleetse deuntjes speelt als altijd, toont de nieuwkomer zijn viriliteit door leuke improvisaties te tokkelen van moderne nummers.
Als het nieuwe mannetje een ukulele-versie van Drank & Drugs inzet is het lot van het gitaarmannetje beslecht: hier kan zijn Candle in de Wind nooit meer tegenop. Met hangende oren druipt hij af – de groep heeft een nieuwe leider. Terwijl het mannetje met de ukulele in beide armen een vrouwtje heeft hangen druipt verlaat het mannetje met gitaar en al de groep die hem jarenlang toebehoorde.
Hopelijk kan hij zich aansluiten bij een groep andere verstoten mannetjes – een oude drummer en iemand die ooit indruk maakte met een saxofoon – en zullen ze hun laatste dagen slijten aan de marges van de voedselketen. Misschien kunnen ze zich troosten met het besef dat ook de nieuwkomer ooit verdreven zal worden door een nieuw mannetje, met een nieuw muziekinstrument.
De ervaring leert dat een fluit beter is.
Terwijl het mannetje met de ukulele in beide armen een vrouwtje heeft hangen DRUIPT verlaat het mannetje met gitaar en al de groep die hem jarenlang toebehoorde.
Survival of the fittest.
Plaats nou gewoon wat ik geschreven heb!
Iets over een lange neus naar jezelf!
Wat je zegt HenkieBennie.
POEP!
Kijk, dat wordt dan weer wel geplaatst. Maffe gasten hoor, daar bij de Speld.
Het alturisme is een onbekend fenoneem op de Speld.
Zelfreflectie is iets wat ze hier niet kennen wat betreft geklooi ‘ukelele’ spelen.
Het grootste geklooi is als iemand zichzelf terug een trap geeft naar een paar toonladders lager.
Ja, en dan roepen dat je stiekem gedanst hebt.
Men heeft het reactie-etend monster in de kelder waarschijnlijk met junkfood gevoerd en nu zitten de filters verstopt..
Zo kwam er een gedachte langs welke niet hier geplaatst mocht worden.. Jammer!
‘Spelds obstipatie zit kennelijk dwars. Met de broek op de knieën worden momenteel ten kantore krampachtige pogingen ondernomen om de dwarsliggers met geweld naar buiten te persen, waarbij verbaal geweld wordt gebruikt. Echter, schreeuwen alleen helpt niet. Er moet geroerd worden en stevig ook.
Beide schrijvers van het artikel zijn kennelijk op een ukelele gaan zitten.
POEP!!! 🤤
SEX!!! 😛 😜 😝
DRUGS!!!
ROCK AND ROLL!!!
Und? Jetzt wieder luft in die hose?
In die Hose immer achtzehn.
Hoe Lang is een Chinees?
Hoelang is je snaar uitrekbaar die je kan zingen met je stembanden met een flinke harde trap tegen je kruis?
Het gaat om andere vergelijkend genieten van pijn en invoelend vermogen of over jezelf.
De valse noot mag je zelf dempen.