De 29-jarige Kay van Rees heeft straks een belangrijk sollicitatiegesprek bij een consultancykantoor. Om goed voor de dag te komen strijkt hij eerst wat vouwen in z’n overhemd.
“Als je een goede indruk wilt maken, moet je er verzorgd uitzien”, zegt Kay terwijl hij met de strijkbout wat willekeurige bewegingen over zijn blouse maakt. “Sommige mensen komen binnen met een vodje om hun lichaam. Dan sta je al 3-0 achter. Een goede presence is alles.”
Hij legt de voorkant van de blouse over de strijkplank en sproeit er wat water overheen. Dat heeft hij zijn moeder ooit zien doen. Dan draait aan een knop waardoor de strijkbout op wolstand komt te staan. Misschien stond die te warm, of misschien juist te koud. Kay twijfelt of je over de knopen kunt strijken. Hij besluit van wel.
“Zo”, zegt Kay even later terwijl hij de blouse van de strijkplank rukt. “Deze baan kan mij niet meer ontglippen!”
Deze is goud. En herkenbaar.
Heet Kay nou Dan of Kay??
Na draait hoort “hij” te staan. Dan heet Kay.
Vouwvriendelijk.
Een schoolvoorbeeld van gender neutrality.
‘Pressuns’?
Wat moet ik uit de aanwezigheid van dat ‘woord’ concluderen?