Hij schat de waarde van zijn collectie paninibroodjes op zo’n 150.000 euro. Stef spaart de broodjes van het bekende Italiaanse merk al ruim dertig jaar. In zijn schuur is nauwelijks ruimte voor andere spullen. “In tegenstelling tot andere verzamelaars bied ik complete collecties aan, daar betalen verzamelaars goud geld voor.”
Stef veegt met een stoffer wat schimmel van een in aluminiumfolie gewikkeld voorwerp en tilt zijn mondkapje op. “Kijk, dit is een originele limited edition salami-pesto uit 1994, dat is er eentje voor de echte verzamelaar”, glundert hij. “En het is allemaal in goede staat hè, de mozzarella is een beetje blauw uitgeslagen, maar is nog nagenoeg intact.” Hij draait een kwartslag en pakt een panini zalm met mosterd-dille-dressing en sla. Hij ruikt gretig. “Oi oi oi dat stinkt.” Hij snuift nog eens. “1991 denk ik.”
“Ik mis jammer genoeg alleen nog de panini-warm-vlees-collectie uit 1989”, vertelt hij sip. Zijn vrouw heeft ooit geprobeerd om hem zijn zoektocht naar de ontbrekende stukken in zijn collectie te laten staken. Maar daar wil Stef niet aan. “Het is mijn levenswerk geworden, ik zal niet rusten voor ik die klassieke panini Mexican dream in mijn handen heb. Toen hadden ze nog van die stijlvolle sesamzaadjes. Dit is pure nostalgie voor mij”, zegt hij voor hij proestend ter aarde stort.
Zijn ze ook per item te koop?
Ik heb een nieuwe voor je verzameling, hete kip/kaas??
Bah! Alweer zo’n ellenlang flauw en fantasieloos verhaal geschreven door Peter Buurman.
Geef die vent toch een nulurencontract en roep hem daarna nooit meer op.
Hij hoort niet bij de redactie van De Speld.
Corrie.
Nou Corrie, als het straks oorlog wordt (en dat gaat gebeuren!), dan is zo’n buurman met een paniniverzameling goud waard.
Dat heb je goed opgeschreven, Corrie.
Hij is vast een anti-semiet.
Hij eet vast bij de buren.
Eet smakelijk!
Fakenews covfefe
Goudgeld, één woord.