Afrikaans dorpje ‘leert vooral zichzelf kennen’ dankzij vrijwilligerswerk van Merel

'Wat is de wereld toch ongelijk verdeeld'

De bewoners van het Ghanese dorpje Anwiakwanta hebben vooral zichzelf leren kennen tijdens het bezoek van vrijwilligster Merel uit Heemstede-Aerdenhout. Volgens dorpshoofd Kwame Mpufu waren de twee weken met Merel een emotionele uitputtingsslag, maar desalniettemin een ervaring die ze nooit zullen vergeten.

“We zullen Merel nooit vergeten”, vertelt een geëmotioneerde Mpufu. “Ik schiet elke keer vol als ik bedenk dat er in Noord-Holland allemaal mensen leven die dolgraag naar ons dorpje zouden willen komen om met ons hele weeshuis op de foto te gaan. Wat is de wereld toch ongelijk verdeeld, denk ik dan. Ja sorry, ik moet meteen weer huilen.”

Na enkele minuten herpakt Kwame Mpufu zich: “De wereld is zo hard weet je wel? We zijn onszelf echt keihard tegengekomen. Het bezoek van Merel heeft ons echt aan het denken gezet over hoe wij hier leven, en dat er ergens anders gewoon mensen leven die een studie theaterwetenschappen doen ofzo. Snap je? Daar denk je gewoon niet over na als je heen en weer loopt naar de waterput dertien kilometer verderop. De ontmoeting met Merel heeft ons echt weer met beide benen op de grond gezet.”

Toch kijkt het dorp ook met frisse moed vooruit, vertelt Mpufu: “Het is eigenlijk iets dat ieder Afrikaans dorpje een keer meegemaakt moet hebben. Natuurlijk, het is jammer dat Merel weg is, maar de ervaring heeft ons veranderd. Dat nemen we de rest van ons toch al niet zo lange leven mee. Bijvoorbeeld naar volgende week, dan komt Anne-Fleur schriften uitdelen op het schooltje.”


Uw reactie telt. Juist nu.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

“Zo ‘n chick”? Je hebt het wel over Merel, kerel. En het was trouwens geen sabbatical, ze had dankzij een goed woordje van Bert Koenders een stage opdracht gekregen van Hogeschool Amsterdam. Die is na veel vijven en zessen goedgekeurd; met een zes, gelukkig.

gravatar

Waar zijn de #SELFIES van Merel?
Met van die echte #locals.
Is wel echte #EXPERIENCE, bijna #survival!!
Ben zo #benieuwd!

Greetz,
Fleur

Reageer
gravatar

Wat opvalt op de foto is dat -naast de staande Merel- de zittende Marie-Cecile naast haar eigen dochter Claire een kleine Mpufu op schoot heeft getrokken, om later stiekem mee te nemen naar Nederland, als handbagage. Wellicht om later als zeer omstreden Zwarte Piet in het Sint Nicolaasdebat een dubieuze rol te spelen.
Kindermisbruik is een mondiaal verschijnsel. Zie ook Joyce (de andere helft van haar tweeling) die zich ophoudt tussen de plaatselijke weeskindertjes, naast dat jongetjes met de gele ballon. Ze vraagt naar de plek van de latrine, welwillend aangelegd door Nederlandse ontwikkelingswerkers.

Reageer
gravatar

Gelukkig hoeven die mensen wonend in die villa rechts bovenin op de foto maar 12,9 kilometer te lopen om thee te kunnen zetten.

Trouwens, het lijkt erop dat de competitie al een poosje afgelopen is. Benieuwd of Kwame al wat zieltjes door Merel toegezegd gekregen heeft om het gras wat terug te eten, want anders wordt het wel heel erg uitzichtloos allemaal.

Reageer
gravatar

De oplettende lezer weet dat Kwame al dorpshoofd was op de dag dat Iris het af liet weten bij de sponsorloop ten bate van de waterput in Anwiakwanta.

gravatar

Precies, Lennard. De Speld spreekt Kwame Mpufu’s in het hele Afrikaanse continent. Iedere een beetje geïnteresseerde meelezer (niet Mark dus) houdt bij welke waar woont en wat zijn leeftijd is. Die uit Darfur bijvoorbeeld, die in nu pas 15.

gravatar

Een merel is een vogel welke 15 jaar kan leven. Een door “de Speld” bedacht figuur als Kwame leeft in hoofden van personen die zichzelf niet eens snappen, laat staan een merel.

Waar het om gaat in dit artikel is de verklaring te snappen dat als je een broek aan hebt, je toch een roze ballon kan opblazen met zelf geproduceerd methaan.

Benny

gravatar

Mark: Kwame ‘s leeftijd wisselt met de seizoenen; dus ‘no sweat’ (want men zweet daar niet meer bij temperaturen van de rond de 50° C. Anderzijds is er ook niet zoveel nodig om dorpshoofd te worden van Antikwatta: een gaaf gebit, een afgeronde LEAO-opleiding en verwantschap met de regionale gouverneur; zijn al ruim voldoende, voor Shell, om iemand tot dorpshoofd te benoemen.