Frits (56) wilde vorige week een heggenschaar kopen bij een ijzerwinkel maar hij kreeg alleen ‘een stukje beleving’. In de ijzerwinkel was ineens een zithoek waar verschillende toonaangevende magazines op het gebied van ijzer lagen uitgestald. Het winkelpersoneel liep met een schort om. En op de achtergrond klonk The Whitest Boy Alive.
Toen Frits een geschikte goedkope heggenschaar had gevonden, wilde hij afrekenen en weer naar huis. Een jonge verkoper hield hem tegen. Frits werd meteen getrakteerd op een latte macchiato, een slaafvrij spelt-havermoutkoekje en twee druiven. De verkoper begon een gesprekje over de Costa Ricaanse herkomst van de arabica-bonen en vrouwenrechten in de Malediven.
“Hij twijfelde oprecht of deze heggenschaar wel de juiste was voor mij”, vertelt Frits. “Ik moest goed nadenken over wat ik wil uitstralen met het stuk gereedschap. Hij had het over de totaalbeleving. Maar het is een heggenschaar. Ik wil dit niet.”
Ha, ha. Gewoon de volgende keer naar een andere winkel gaan. Er zijn nog genoeg winkels zonder enkele vorm van beleving.
In de Psychologie noemen wij dit het Hiawatha syndroom, naar de lieve simpele krom spraak van dit jonge Indiaanse stripfiguurtje.
Het “Hiawatha-syndroom” is typisch de Disney-variant die erg bekend is in de States. In Europa hebben wij het Calimero-complex, de variant die wat beter past in de continentale habitus
En terecht dat Frits geen heggenschaar verkocht werd en als amateur-boomchirurg in het wilde weg onschuldig groen in barre wintertijd onherstelbaar of (zelfs slik……) dodelijk te verwonden. De verkoper heeft de man een grote dienst bewezen en kleeft nu geen boomsap aan Frits handen.
Deze aanpak past geheel in de nieuwe benadering van het MKB. Winkels waar fysieke waar wordt verkocht, moeten concurreren met internet-winkels waar men immateriële illusies en gebakken lucht verkoopt. De servicegraad in ‘stoffelijke’ winkels wordt nu tot het absurde opgevoerd. Gratis latte macchiato, koekje d’r bij, schoenen gepoetst, manicure terwijl men wacht. De psychologische druk om iets te kopen wordt hoog opgevoerd en zelden gaat men nu de winkel uit zonder gebruik van de betaalpas. Er was natuurlijk al een precedent: de gratis busreizen + maaltijden, waar ouderen worden overgehaald potten en pannen, bestek, matrassen en bedovertrekken aan te schaffen die zij niet nodig hebben. Direct marketing “one on one”, compleet.met gijzeling en bedreigingen volgens de methode I.S. O tempora, o mores.
Mijn ouders zijn beiden onthoofd toen ze niks kochten tijdens zo’n gratis busreis. Alles oppotten wat waren die mensen schrieperig. De erfenis was dan ook een aangename verrassing voor mij en mijn zus. En dan te bedenken dat ze echt nieuw bestek nodig hadden.
Als ik een klantenbeleving wil ga ik wel met de trein of bestel ik het online. Tegenwoordig bezorgen ze de treinreis ook al aan de deur
Frits is duidelijk een man uit een andere tijd, die niet helemaal is meegekomen. Stel je voor hoe lastig die soort klanten zijn voor de klantadviseurs!
Misschien kan hij een tegoedbon krijgen voor de botanische-mindfulness cursus die in het zelfde ecodrome gegevens wordt? Als het soort hint dat in vroeger tijden wel met een pepermuntje werd gegeven!
Ik ging laatst naar een Michelin restaurant en alles wat ik kreeg was supergoed eten en adequate service. Voel me zwaar bekocht.
Want je had autobanden verwacht?
Nee. Een druiven schaar.
Vandaar die 2 druiven.
Imago is alles.
ik tel er 3 en een appel
Dat ding op de foto is geen heggenschaar.