Nu ben je nog op een saai feestje. Maar achter de schouder van je gesprekspartner ligt een land. Het is een land waar de rivieren van melk en honing zijn. Een land met interessante mensen die gezellig, mooi en onderhoudend zijn. Verdriet is er niet. De kaasbolletjes zijn er lekkerder, de biertjes kouder en het is er altijd zomer. Er zijn geen vage kennissen die verhalen vertellen over mensen die je niet kent en de zon gaat er nooit onder.
In het land ontstaan relaties, er worden interessante connecties gelegd waar je een nieuwe baan aan overhoudt, er is geen oorlog en de huizen zijn er van snoep. Het zakgeld stroomt er uit de kraan. Er is een balkon waar alle boeiende mensen staan te roken. De lauwe biertjes veranderen er in nectar en ambrozijn. Blinden kunnen er zien, autisten zijn er flexibel. De goede fee vraagt of je nog wat wil drinken. De dieren kunnen praten en ze maken goeie grappen. Vooral de vos is hilarisch.
De koning is gul voor zijn onderdanen en hij heeft een mooie dochter met wie je mag trouwen als je de magische spreuk kent waarmee je je huidige gesprekspartner af kunt wimpelen. Je hoeft alleen maar te liegen dat je naar de wc moet, en de wondere avonturen in het tovervlindersprookjesland kunnen beginnen.
Foto door Raymond van Mil
ik hou mijn plas nog even op want lauw bier en niet werken vind ik beter dan nectar en een nieuwe baan
Een behoorlijk lang verhaal nog voor het beschrijven van een bakstenen muur.
Klopt wel dat zij niet zo interessant is, maar om dan tegen die muur aan te praten?
Mee eens. Saaie muur met saaie meid.
Gewoon naar een heel ander feest gaan.
Zou hier snel klaar mee zijn.
Zou het kunnen zijn dat ik als kijker naar de foto me in dit wonderland bevind en ik voor de dame in kwestie de gedroomde gesprekspartner ben..?
Begrijp niets van het verhaal. Zijn de auteurs Jochem van den Berg en Diederik Smit misschien aan de dope?
Corrie.
Nee hoor Corrie, dat zouden Jochem en Diederik niet durven. Dat zijn immers geen politici.
Wat het wel zijn weet ik ook niet, het zijn geen medestudenten van mij.
Dat moet de hof van Eden Zijn. Kan niet missen. Dat kanker schiereiland van de yankees, land van de melk en honing kan het absoluut niet zijn.
kankerschiereiland*
Zeer herkenbaar dit. Echte gesprekspartners zijn sowieso veel saaier dan op datingsites,
Best, zolang die partnerschouder maar niet van een ICT-consultant is.
Plopperdeplop
Wondermooi Artikel
Zeg Jochem van den Berg en Diederik Smit, komen jullie nu eindelijk je portie ambrozijn en nectar ophalen, het is hier Utrecht CS niet en ik heb niet tot morgen.
Broodje aap verhaal.
Geen brood. Ambrozijn en nectar.
Maar ben je daar klaar voor?
Zouden vluchtelingen zomaar een coffeeshop binnenmogen? Of moeten die ook op hun kin gaan staan kloppen?
Jemen?
Neen, Le Mans.
LSD. Ecstacy of wat anders, populariteit. Hoe heet die nieuwe drug? Of gewoon een slechte smaak met vrouwen.
Sorry, het was geen echte censuur maar verveling. Stoned op het werk.
Over de schouder heen van een vrouw die met een andere gast staat te kletsen, kijk je in haar volle bloes en blaast die zachtjes nog wat meer open om dan snel met je telefoon een paar foto’s te nemen.
Na een paar lauwe biertjes ben ik altijd veel brutaler. Ik kies een mooie vrouw uit, en na die pilsjes zijn ze allemaal mooier, en laat dan per ongeluk mijn telefoon in hun decolletee vallen en haal die daar zelf, elegant en voorkomend als ik ben, fotograferend uit.
En verdoeme wah een mooi perspectief en een prachtige belichting heb ik dan mijn 22 megapixeltelefoon met carl zeiss lensen.
As ene prof zijn camera in een decoleté laat vallen komt da nie goed hé, want zone 5D met zoom weegt twee kilo en dat kunne alleen deerndles vd festspiele in oktober aan. Qua bier.
Opmerkelijk hoe plat het kan worden als het over welvingen gaat. Zo plat als lauw bier.
Kennelijk geen klaagmuur…
Wanneer ze nu eens een glimlach op haar gezicht tovert, dan ziet ze er een stuk leuker uit.
Vrouwen hebben geen reden om te lachen