Rifat Muntasir (11) heeft het niet makkelijk. Het textielarbeidertje uit Dhaka wordt gepest door zijn leeftijdsgenootjes omdat hij geen merkkleding naait. In plaats daarvan produceert Rifat elf tot dertien uur per dag kleding voor no-name-labels en goedkope discounters.
“Ik kan er ook niets aan doen dat ik geen vette kleding voor Hugo Boss, Adidas of Nike naai, maar alleen voor Wibra of Primark”, zegt de 11-jarige. “Mijn moeder zegt altijd dat merkkleding niet beter is en in dezelfde omstandigheden wordt gemaakt in de sweatshop naast die van ons, maar dat kan de kinderen die daar werken niets schelen.”
Rifat is blij dat zowel hij als zijn pesters niet naar school gaan. “Dus gelukkig kunnen ze me alleen pakken in de korte tijd tussen onze 12-uursdiensten en het moment waarop we uitgeput en hongerig in bed vallen”, verzucht Rifat.
Bengaalse onderwijskundigen adviseren ouders die hun nakomelingen geen baan kunnen bieden in een merkkleding-sweatshop om het zelfvertrouwen van hun kinderen op andere manieren te stimuleren. Een vriendelijk klopje of een paar bemoedigende woorden na de late shift zijn minstens zoveel waard.
Dit artikel verscheen eerder op Der Postillon
Verkeerd geplaatst, zie:
https://speld.nl/2018/01/16/steeds-meer-kalfjes-allergisch-voor-koemelk/
Dit gaat over kalveren van “fabriekskoeien”, die onnatuurlijk gevoerd worden.
Bij biologische verantwoord gehouden koeien is dit niet het geval.
😉
Ach ja merkkleding!
Bij het naaien word je loon genaaid.
Bij het kopen/dragen ervan ben je ook compleet gestoord:
Je betaald veel geld om als reclamezuil te fungeren.
🙂
oeps!
2e regel zijn:
……word je met je loon genaaid.
En je betaalt. Druif.
Hahahahahaha….. fokking sloeber!
Van betrouwbare, welingelichte kringen uit Bangladesh heb ik mogen vernemen, dat de arbeiders in de fabriek waar Rifat Muntasir werkt, tegen een dagloon een blikje Sprite uit een weigerachtige, oude automaat mag trekken. In de luxe-merkenfabriek krijgt het personeel gratis gezonde dranken, zoals vruchtensappen.
De zuren in vruchtensappen tasten het tandglazuur aan dus daar zit je dan met je merkjes. Rifat, jong, ik heb maar één woord voor jou: Plastics.
Ingenieur,
Ik kon alweer niet reageren op het artikel dat betaald wordt door een importeur van suikerwater, dus doe ik het hier maar.
Bij mij werkt het met MS Edge (zonder blokkeerders).
Hij is helemaal geen kleding aan het naaien, maar gordijnen!
Aan de kleur te zien Kwantum.
???? Ik heb een broek van die stof!!!
F*%k merkkleding