Toen de zeer fitte neef Ray (35) voorstelde om kerst bij hem thuis te vieren, hield de familie Meijer haar hart al vast. “Misschien kunnen we het anders bij ons doen?”, opperde moeder Marja een paar dagen geleden nog, maar er was geen ontkomen aan. Ray, die personal trainer van beroep is en na lange werkdagen zelf meestal nog even een paar uur gaat sporten, stond erop dat hij het kerstdiner zou verzorgen. Nu krijgt de familie Meijer alleen een bord met rijst, broccoli en wat droge kip.
“Zullen wij anders nog iets meenemen? Een toetje ofzo?”, had Marja van tevoren nog gevraagd, maar Ray (trotse bezitter van een ‘eightpack’) beweerde dat hij alles onder controle had. “We hebben alles hoor!”, roept hij nu enthousiast vanuit de keuken, waar hij in de weer is met pannen met rijst, broccoli en kip. “Ik heb geen voor- of nagerecht, dat zijn allemaal onnodige calorieën. Ik kan eventueel nog wel een eiwitshake klaarmaken, maar dan moeten jullie even jullie trainingsschema’s doorgeven.”
Niet alleen het eten valt dit jaar tegen in huize Meijer. “Ik kijk altijd enorm uit naar de spelletjes die we spelen met de familie, ook dat zou Ray dit jaar regelen”, vertelt een zichtbaar gebroken oom Erwin. “Blijkt dat hij na het hoofdgerecht een HIIT-work-out op de planning heeft staan.” Ray is zich echter van geen kwaad bewust. “Ik gun het mijn familie gewoon dat ze zich net zo fit voelen als ik.”
“Ik heb nog wel een andere leuke, koude verrassing”, zegt Ray, die naar de keuken loopt. De ogen van oom Erwin lichten op. “Ik denk dat het Viennetta-ijs is”, fluistert hij enthousiast tegen zijn familieleden. Helaas: Ray loopt langs de vriezer en doet de balkondeur open. Een ijsbad staat al klaar voor de familie Meijer.
Koop nu hier veel, omdat het kerst is.
Bewijzen van God zijn er genoeg, maar zodra je een cynicus een bewijs geeft wordt hij nog cynischer. Want zijn haat komt er zo niet door. Zijn analyse (opdeling) van bestaan in steeds kleinere stukjes, of mensen, wordt niet bevredigd, of het nu via het ontleedmes is of het mes in je rug. Want het is de synthese van bestaan, die de enige poort is naar andere werelden of hogere bestaansvormen, ook (en via) mensen als Christus of Boeddha.
Een bewijs is voor de wetenschap dat wat gestandaardiseerd kan worden toegepast met uitsluiting van persoonlijke eigenschappen, blijkbaar vooral de goede; dat was het doel van de kerk dat de wetenschap verder heeft voortgezet en heeft waargemaakt. Echter als er nog individuele karaktertrekken bestaan met je eeuwige bewijs van de doden, is het bewijs van God een persoonlijke aangelegenheid van je individuele ziel die hierdoor gered wordt en niet uitgewist zoals bij die standaardisering. Trouwens, als God mij bewezen zou kunnen worden zoals u het wil, zou het me niet boeien. Integendeel. Ik heb de ambitie niet om bij de door geloof maar vooral wetenschap gestandaardiseerde massa te horen. Het soort bewijs waar ik op doel kan niet misbruikt worden, dat is wat het persoonlijk maakt, waarin u (daarom) niet geïnteresseerd bent.
Wij zouden allerlei problemen op kunnen lossen, maar dat werkt enkel als er de aspiratie bestaat, het bewustzijn iets te ontvangen; zonder vraag is er geen antwoord. Hij die niet kan geven kan ook niet ontvangen. Hem kan enkel iets opgelegd worden, dat is zijn enige bestaan; het is zielloos, zelfs in de imitatie van de vele vervloekingen, dat is voor de schoft zijn enige manier om eens persoonlijk te zijn met mij. Ons onderwijs, dat van de meesters van wijsheid, is niet gedemocratiseerd.