Het was een pittige week voor bakker Rolf den Hartog uit Leidschendam. Toen een klant hem maandag vroeg naar de prijs van een halfje wit, moest Rolf het antwoord schuldig blijven. “Ik wist het gewoon niet”, zegt Rolf. “Heel stom. Je weet dat ze ernaar kunnen vragen.”
“Je zag hem verkrampen”, zegt de klant die de vraag stelde. “Je zag hem denken: shit, ik kom er gewoon niet op. Heel pijnlijk om te zien. Hij mompelde nog: ‘Te hoog’, maar ik zag dat hij aan het gokken was.”
Rolfs faux pas leidde tot een storm aan kritiek onder zijn clientèle. Veel klanten zijn teleurgesteld in hun bakker. “Een zolderkamerbakker die moeilijke boeken leest, maar de prijs van een halfje wit: ho maar”, foetert een klant. “Deze man is elke binding met de realiteit verloren.”
Bij nader inzien betreur ik de ontstane ophef over mijn onkunde. Mocht u een halfje wit van, laten we zeggen, een heel schappelijke prijs van €4,95 niet kunnen betalen, dan eet u toch bakkerscake? Die is nu in de aanbieding. Voor hoeveel, vraagt u? Eh, voor €7,50. Te hoog? Shit! €8,95 dan?
Cliejenteele?
Geen idee!
Laten we het zijn klanten vragen.
Jeetje, da’s gek.
Wat is een vopa?
Een vopa is een soort misstap, wat ook wel op het gebruik zelf slaat.
Weten jullie wie er óók een een hekel had aan buitenlandse invloeden??
Weten jullie wie OOK dweepte met de kultuur van een ander land?
Hij kwam uit Oostenrijk.