Protesteren voor het klimaat is prima, maar van andermans bruinkool blijf je af. Dat vinden vele mensen in Duitsland en daarbuiten. “Kijk, het is prima als je je zegje wil doen voor het klimaat”, zegt de 67-jarige ondernemer Olivier Brummelschweiger uit Essen, “maar bij het demonstreren horen spelregels, en de belangrijkste spelregel is wat mij betreft: handjes af van de bruinkool die een ander toebehoort.”
Brummelschweiger krijgt veel bijval, zowel op straat, in de media als in de politiek. “Het interesseert mij niet dat er 280 miljoen bruinkool in de grond zit onder Lützerath en dat al die bruinkool verbranden een vorm van planetaire zelfmoord is: het is aan de bezitter van die bruinkool om er mee te doen wat hij of zij wil”, zegt Duitse politicus Sonia Schwultenkreuzkrabierder. “Sorry, het is niet anders!”
Het Zwarte Goud
Gelukkig zeg Sonia “Sorry!”. Dat siert Sonia. Misschien biedt de Duitse regering de volgende eeuw wel excuses aan. We schrijven graag een concepttekst (vrijblijvend maar niet gratis).
Nee, bruine kool vind ik ook maar een VIES idee!
Niet doen.
Olivier Brummelschweiger en chwultenkreuzkrabierder: “Klimaatprotest prima, maar van andermans bruinkool blijf je af” is voldoende satire.
De namen zijn al humoristisch genoeg en hun uitspraak maakt duidelijk dat het eigenzinnige egoïsten zijn.
Dat wordt in mijn vakbladen het Ikke-ikke-de-rest-kan-stikken syndroom genoemd.
Ik stel voor om de tekst te verwijderen en de beide namen in de titel te vermelden.
Prima voorstel, dokter.
Mensen maken geen ruzie over daden, maar over namen.