De man Joris die jarenlang gas bewaarde in een oude sok onder zijn bed werd daar altijd voor uitgelachen, maar wie lacht er nu het laatst? Joris. “Ik heb jarenlang gas vanuit het fornuis in witte katoenen of geitenwollen sokken gepompt en die keurig onder het bed laten liggen, voor als het mis zou lopen. Al mijn vrienden verklaarden me voor gek, zeiden dat dat gas prima bewaard kon blijven in poreuze zandsteenlagen afgedekt door impermeabele klei- of zoutlagen, in bijvoorbeeld Groningen of Siberië. Maar ik hou het veel liever dicht bij huis, onder mijn bed, in sokken.”
Joris is nu de gasprijzen zo enorm stijgen blij dat hij het niet langer hoeft tet kopen van energieleveranciers die het oppompen: “Mijn vrienden die vinden dat gas in reservoirgesteenten op enkele kilometers diepte hoort, kijken nu jaloers naar het stapeltje sokken dat ik vlak onder mijn lattenbodem heb liggen. Ik kan er zo bij als het nodig is. Een gasvoorraadje voor de dorst. Om de winter door te komen”, zegt hij fluitend, terwijl hij een sok vastdraait op de gasslang die naar zijn fornuis leidt.
Ik ken m wel helpen die sok op te vullen!
Pas op dat je bed nu niet verzakt!
Verder weer ik van niets.