Het begon allemaal toen Melissa vorig jaar op vakantie was in Italië. “Ik keek naar mijn pizza en ik besefte dat ik iets miste. Een essentieel onderdeel. Ik kreeg helemaal kortsluiting in mijn hoofd en voelde me leeg worden van binnen", vertelt de 28-jarige. "Sindsdien heb ik altijd een paar plakken ananas in mijn tas.”
Melissa vist de natte schijven uit haar tas en legt ze voor zich neer. “De gedachte dat ik mijn eten niet Hawaï zou kunnen maken, dat is gewoon ondraaglijk. Maar als ik de paniek voel bovenkomen dan weet ik dat ik gewoon even met m’n hand in mijn tas aan die natte ringen moet voelen. Dan gaat mijn hartslag vanzelf naar beneden en kan ik weer rustig ademen. Hawaï is dichtbij.”
Tevreden klopt Melissa op haar handtas. “Ik heb vandaag al een cappuccino Hawaï op en een omelet Hawaï. Straks even lekker lunchen met een zalmwrap andijvie Hawaï en vanavond lasagne. Dat laatste klinkt niet heel lekker, maar als ik het maak is het geen afwisseling van pasta en saus, maar van pasta en plakken ananas: een lasagne Hawaï dus. Het beste is natuurlijk met ananas ‘on top’, een Hawaï-lasagne Hawaï.” Melissa’s ogen beginnen te glinsteren. “Misschien laat ik dit keer de pasta ook wel weg.”
