Het is 7.34 uur als Otto bij z'n vaste halte lijn 9 aan ziet komen. Een minuut te laat, constateert de 53-jarige systeembeheerder. Hij stapt in, groet de chauffeur en dan ineens, als hij het gangpad overziet, dringt het tot hem door. De tijd lijkt even stil te staan. Het valt alllemaal op z'n plek. Z'n eureka-moment. Wat was het al die tijd onbeschoft van 'm!
Otto beweegt zich zo goed en kwaad als het gaat door de rijdende bus. Bij iedere stoel houdt hij even halt. Door z'n mondkapje klinkt bij iedere passagier een welgemeend hallo. 27 keer.
Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Bij passagier 15 maakt de bus een scherpe bocht. Otto tuimelt over het 14-jarige meisje heen, herstelt zich en vanaf haar schoot klinkt het andermaal: hallo.
Alsof er niets gebeurd is gaat Otto stug door tot hij bij de achterbank is aanbeland. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo. Hallo.
Otto kijkt op het scherm in de bus en ziet dat hij er bij de volgende halte alweer uit moet. Hij zegt iedereen in de bus gedag en twee minuten later stapt hij uit. Bij de halte staan mensen. Nee, die nog even niet. Niet alles tegelijk, denkt Otto.
Herkenbaar. Helaas..
Hee hallo!
Erg jammer dat in dit stukkie gesproken wordt van een 14 jarig ‘meisje’. Volgens ons is dat niet relevant, dus kunnen jullie beter genderneutraal zeggen: mens. Of nog liever: organisme.
Ja hallo.
Toch hallo!
In Strielwouden was het begroeten en afscheidnemen van de bestuurder en alle passagiers al een vaste gewoonte in de tijd van de diligence. Daar kan de rest van Nederland en Vlaanderen nog heel wat van leren.
Dat vind ik not crazy, want Strielwouden is not bigger dan een Nieuwspaal. Zal ik jouw comment maar cancelen?
Heel goed, hallo!
hail good gespeakt modderaar !
zekunt !!
Ook hallo!
vurst !
Hallo!