Maandag 1 juni is een feestelijke dag voor Fred (42) uit Wijk bij Duurstede. Weken geleden heeft hij al een plekje op zijn favoriete terras gereserveerd, zodat hij na bijna drie maanden van horecasluiting eindelijk weer geen fooi kan geven.
Al ‘s ochtend vroeg drentelt Fred door het huis als een labrador die op het punt staat om uitgelaten te worden. “Denk je dat het al bijna tijd is om geen fooi te geven?” vraagt hij aan zijn vrouw Maartje. Hij laat het afgepaste bedrag voor drie biertjes en een glas cola ongeduldig door zijn hand gaan.
“Ik vind het onzin om fooi te geven,” zegt Fred over zijn merkwaardige passie. “Die mensen krijgen toch al betaald? Je geeft een loketmedewerker bij de gemeente toch ook geen fooi?” (Fred is loketmedewerker bij de gemeente, red.). Het geven van fooi is niet eerlijk voor alle mensen die niet de luxe hebben om in de horeca te werken.”
Een paar uur later is het eindelijk zover. Met een voldane zucht ploft Fred neer op het terras. “Wat kan ik voor u betekenen?” vraagt de vriendelijke serveerster. “Voor mij graag een vaasje van uw meest voordelige bier,” antwoordt Fred, terwijl hij een traan van ontroering langs zijn wang naar beneden voelt biggelen. “Geen fooi.”
Fred snapt het. Als hij dadelijk 26.40 moet aftikken voor wat bier, koffie en een broodje kaas weet hij dat er al fooi en bonus bij de prijs in zat.
Fred is een vrek.
Corrie.
Wat grappig, hij lijkt op mij!
Ik krijg trouwens altijd alles DUBBEL.
– Subsidie voor mijn prive PAF-paradijs (het Kroondomein), wat van de staat is, maar ik doodleuk 3 maanden sluit. (Leuk dat doodschieten, heb je ‘m?!)
– Subsidie voor paleismeubels, die de staat al van me gekocht heeft.
– Salaris zonder belasting.
Zijn dat nou fooien? Werken doe ik eigenlijk praktisch niet.
Nouja…, makut uit! 🤪
(Verzonden van mijn iPhone XS Maximum te Griekenland)
Ik vind het ongemakkelijk om aan een volwassene 1 euro te geven bij wijze van bedankje en ik ben niet bang om provinciaal over te komen, dus ik geef ook geen fooi.