Vroeger wilde Josje altijd het maximale uit het leven halen, maar sinds de quarantaine zijn haar ogen geopend. “Er kwam een onbekende rust over me. En ineens wist ik het: ik ben een minimalist.”
“Als aanhanger van het minimalisme doe ik zo min mogelijk op een dag. Ik ontbijt met wat er op dat moment is. Bijvoorbeeld een restje macaroni met groente die nog in mijn gootsteenputje liggen. Kleding? Ik ken het concept nog wel maar trek vooral aan wat het dichtst bij mijn bed ligt. Mijn haar kam ik pas als ik er echt niet meer doorheen kom met mijn handen. Mijn minimalisme zegt dat het goed is.”
“Ook zo’n eyeopener: pannen afwassen. Dat blijkt nergens voor nodig. Als je je eten opwarmt in de pannen van de vorige dag hoef je geen saus meer te kopen. Heel minimalistisch. Verder heb ik een route uitgezet in mijn huis waarmee ik weet dat ik zo min mogelijk stappen zet en werk ik alleen als ik echt bijna ontslagen word. Klein en onmeeslepend leven, zo zou ik mijn doel als minimalist best durven te omschrijven.”
“Het begint anderen ook op te vallen dat ik minimalist ben. Blijkbaar straal ik het uit. Gelukkig maar, want ik wil graag anderen inspireren om ook het minimale te doen. ‘Wees maximaal minimaal’, zeg ik elke ochtend tegen mezelf voordat ik weer mijn gootsteenzeefje in mijn ontbijtkom kieper.”
Go Josje! Go Josje! Go Josje! Go Josje!
Goed bezig meid! 👏👏👏
Corrie.