Lisa voelt al een hele week de drang om 5 kilometer te rennen, haar tijd en route te tracken in een app, en vervolgens 5 euro te doneren aan het Rode Kruis. Maar er is één probleem: ze is niet getagd.
“Ik ben nog niet getagd. Ik kan nu wel gaan rennen en doneren, maar dat zou raar zijn. Dat heeft gewoon helemaal geen zin”, zucht Lisa. “Ik zou me gewoon graag inzetten voor het goede doel.”
Het weer is perfect, ze heeft een mooie nieuwe hardlooptop die strak en bloot is maar niet te. “Ik zag het al helemaal voor me: een voordelige selfie van mijn lichtelijk roodaangelopen hoofd en mijn hand dan met de vingers wijduitgestoken naast mijn oor omhoog houden. En dan zou ik mijn vijf beste vrienden taggen en hun namen allemaal over die vingers plakken.”
Maar ja. Lisa is niet getagd. “Ik word echt nog wel getagd. Willemijn zat al vol, en Elke, en Joost… Die hadden mij allemaal sowieso willen taggen maar ja, je mag er maar vijf. Misschien Nour een keertje. Hopelijk is het weer dan nog goed.”
Is het een lief idee wanneer Lisa aan de makers van haar tracking-app vraagt een kekke video te maken over de helden die de app hebben ontwikkeld.
Misschien kan ze dan alsnog vijf euro overmaken aan het Rode Kruis.
Corrie.
Takken?
Lachen?
Vlaggen?
Kan iemand markeren waar dat verhaal over ging?
Nouja, merken.
Dat u nooit moe wordt van uzelf.