Het is elf uur in de ochtend als het alarm afgaat bij multimediabedrijf Lansink & Co. Beheerst klappen de werknemers hun laptop dicht. Ze weten dat het niet echt om een noodsituatie gaat: Het bedrijf houdt een koffie-is-op-oefening.
“Je wilt op het ergste voorbereid zijn”, vertelt algemeen directeur en mede-oprichter Edwin Co. “We oefenen daarom elke maand met de mogelijkheid dat de koffie op is. Altijd op een ander tijdstip. Je gaat er niet vanuit: maar er kan elk moment van de dag ineens geen koffie zijn.”
De werknemers weten inmiddels precies wat ze moeten doen. Licht geamuseerd volgen ze de pijlen die leiden naar het dichtstbijzijnde tankstation waar de koffie altijd bruin staat. Een marketingmedewerker krijgt een berisping van Co omdat ze haar pinpas is vergeten. “Je kunt hier niet meer contant betalen hè! Als je dit vergeet in een echte noodsituatie ben je zwaar de sigaar.”
Edwin Co van Lansink & Co. Wat een gelukkig toeval.
Eurg, zonder koffie ben ik nog geen mens!
Hier op het bedrijf hangen in elke gang rode thermosflessen van 15L koffie aan de muur voor noodsituaties. Ik ging er van uit dat dat in elk bedrijf verplicht was.
Onder druk en met een lange slang!
Nee Rusteloos, die thermosflessen zijn leeg. Het is niets anders dan reclame voor de koffie van Douwe Egberts en de modieuze koffiekannen van Contigo.
Wie bedoelt meneer Edwin nou toch met die ‘je-je-je’?
Ik dacht dat HIJ voorbereid wilde zijn.
Tips: ik, wij, men.
Dertig jaar geleden, toen ik nog niet met pensioen was, zouden we bij hapering in de koffierondes staken tot er een nieuwe koffiejuffrouw was aangenomen; een die beter op de voorraad lette.
Er is geen betere reden om te staken.
Ik zit thuis met een burn-out, omdat de gemberthee op is.
Doordat.
Dubbel sneu.
Citaat:
”Als je dit vergeet in een echte noodsituatie ben je zwaar de sigaar.”
Beter gewoon:: ”Als je dat vergeet in een echte noodsituatie ben je zwaar de sigaar.”
De mens is op de verkeerde weg gekomen.
Wat een onzin! Bij ons wordt louter naar keuze spawater of bier gedronken. In de middagpauze wordt een appeltje voor de dorst gegeten.