De 20-jarige Kim heeft dit weekend haar stokbrood in aioli gedipt. Ze zal er nu mee moeten leven dat ze de rest van haar leven naar knoflook ruikt.
“Het was erg lekker”, roept Kim naar ons. We staan op veilige afstand. “Wel jammer dat ik de rest van mijn leven niet meer met iemand kan afspreken.”
met mij wel hoor
er is een simpele oplossing: eet veel stroopwafels. Dan ruik je de knoflook niet meer en ruik je heerlijk naar stroopwafels
Desinfecterend.
In haar omgeving gaan alle plantjes dood.
Als iedereen knoflook eet, is het geen probleem meer!
En anders kun je nog altijd de Anonieme Aiolisten oprichten om af en toe een avond te beleven waarin je eindelijk weer eens je mond wél open mag doen.
is ze wel in staat het woord aioli goed uit te spreken?
Verstandig van Kim om na deze onbesuisde actie haar armen te laten amputeren.
Zo verklein je het risico op herhaling!
Ai ai, een pijnlijke faux pas: Kim heeft niets laten amputeren; ze is geboren als Softenon-baby. Daar kon zij (noch haar moeder) iets aan doen, maar die aioli-aandoening had met een tijdig medisch advies voorkomen kunnen worden.
Het leek dit weekend wel of de parken van Utrecht waren gesponsord door Boursin en Paturain.