Wikimedia Commons / Studio Speld

Niemand vertelt Stef Blok dat hij geen geheim agent is

'Blok. Stef Blok.'

Minister van Buitenlandse Zaken Stef Blok staat muisstil achter de deurpost van de Trêveszaal. Als de kust veilig is, sluipt hij snel naar binnen. Hij stapt op Ank Bijleveld af en geeft haar een handkus. “Blok. Stef Blok.”

Bijleveld trekt een wenkbrauw op. “Stef, we kennen elkaar al…”, begint ze. Blok haalt zijn klaptelefoon tevoorschijn. “Niet doorvertellen”, fluistert hij. “Met deze gadget kan ik het ministerie overal ter wereld bereiken.” Bijleveld kijkt naar Mark Rutte. Die maakt een gebaar. Zijn lippen vormen de woorden ‘laat maar’.

Blok gaat zitten en kijkt naar Ferdinand Grapperhaus tegenover hem. Die moet ik in de gaten houden, denkt Blok. Hij geeft vast leiding aan een conglomeraat dat met hulp van Iraanse wapenhandelaren en een Wit-Russisch hackerscollectief de wereld in chaos wil storten. Hij kijkt Grapperhaus strak aan en neuriet het deuntje van Mission Impossible. De schurk moet weten dat met Blok niet te spotten valt.

‘s Avonds in Nieuwspoort bestelt Blok een Fristi. “Shaken, not stirred”, zegt hij tegen de barvrouw. Ze glimlacht. Verdacht, denkt Blok. Misschien behoort ze wel tot de geheime organisatie van Grapperhaus. Hij besluit een gesprek met haar aan te knopen en gooit zijn charmes in de strijd. Dit zou weleens een bijzondere nacht kunnen worden.


Uw reactie telt. Juist nu.

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

gravatar

Vorige week nog een klaptelefoon ingeleverd bij een inzamelpunt. Nooit geweten dat ik hier een stuk technologie bezat waarmee ik de wereld zou kunnen redden.

Reageer
gravatar

Corrie van Hiernaast is drie uur geleden begonnen met lezen van het bovenstaand artikel.
Haar korte reactie is voorspelbaar. Ze zal een vaak herhaald bezwaar tegen de lengte wel weer herhalen, maar dat kan nog even duren, want ze is nog even bezig met het verwerken van de laatste alinea.

Reageer