Sinds het je opviel, dwaalt je blik er steeds weer naartoe: de olifant van 7000 kilo die middenin de kamer staat. Toch vind je het lastig om hem aan de orde te stellen. Herkenbaar?
“Het begint met aanvaarding”, zegt psychologe Daphne Veldman. “Erken voor jezelf dat het volstrekt legitiem is dat je je afvraagt wat die olifant daar doet. Waarschijnlijk zitten alle andere aanwezigen met precies hetzelfde gevoel!”
Volgens Veldman is het belangrijk om de olifant zo terloops mogelijk ter sprake te brengen: “Mensen kunnen gekwetst raken als je het beestje bij de naam noemt. Het is beter als de olifant op een natuurlijke manier te berde wordt gebracht, bijvoorbeeld door eerst koetjes en kalfjes te benoemen. Ook kun je aan de gastheer vragen wat zijn favoriete landzoogdier is. Wellicht komt het gesprek via via op de olifant. Achteraf zal men denken ‘Hoe kwamen we hier nou op?’, maar dat doet er niet meer toe: de olifant is benoemd.”
Als de subtiele tactieken niet werken, zit er volgens Veldman niets anders op dan de knuppel in het hoenderhok te gooien: “Als het niet anders kan, moet je gewoon het ijs breken met de opmerking ‘Hee Frits, leuke olifant trouwens.’ Wellicht is het een begin van een broodnodig gesprek over een olifant. Daarna zal de sfeer meer ontspannen worden en is er weer tijd voor een luchtige islamdiscussie.”
Hé, die olifant lijkt verdacht veel op onze Corrie van hiernaast!
De onze? Nee hoor; je mag ‘m hebben.
Geweldige vergelijking! Ik ken haar. Als je haar ziet liggen, zie je nauwelijks nog een Haagse duin.
Onzin, jullie denken allemaal dat je mij ziet, maar dat is niet zo. Ik ben er niet.
Wat jammer dat al die mensen altijd zo overdreven reageren! Bij Pets Place verkopen ze handige kooitjes met een deurtje erin. Zelf heb ik er voor Dombo nog een lekker warm kleedje ingelegd, en als mijn schoonmoeder op visite komt ligt ‘ie er lekker in te slapen.
Leg schoonmoeder lekker in het kooitje te slapen, dan kan Dombo lekker languit op de bank liggen.
Gewoon negeren.
Ik zal jou ‘ns negeren, negerin!
een olifant in de gang? Wat is dat voor onzin? Dat zingt toch niet zo lekker? “Er staat een paard in gang” bekt toch veel beter?
Waarom nou al die heisa? Dit is gewoon een “kamerolifantje” in de ruimste zin des woords. De naderende ontstentenis van VVD’er Ton Elias wordt door deze olifant bijna geheel opgevuld, de kamerzetel van Ton Elias hoeft ook niet verder versterkt te worden. Wel zal er scherp moeten worden gelet op het gedrag van fractieleden van de stichting DENK, gezien de voorliefde voor ivoor van hun voorzitter Recep Tayyip E******.
Bedoel je nou, kijk naar Annemarie Jorritsma dat Ton Elias ook een ‘kamerolifant’ is? Ik vind dat nogal grof, voor mij is Ton gewoon een gezellig VVDikkertje, wel iets dikker dan b.v. Annemarie Jorritsma. maar toch niet buiten de uiterste limieten.
Een olifantspoot als salon- bijzettafel of als parapluhouder en de rest kan in de groenbak.
Daphne, wat moeten we doen als de olifant gaat POEPEN?!
Je moet altijd een zakje meenemen als je ‘m uitlaat.
Al die apen en beren die eerst in de huiskamer waren worden verpletterd door dit landdier ……..