Dave zit met zijn vriendin en haar ouders in een leuk restaurantje in het centrum. Als de ober hem een menukaart aanreikt, knikt hij vriendelijk. Voor de vorm slaat hij hem open en glijdt hij met zijn vingers over de opties. “Hm, lekker, paddenstoelenrisotto”, hoort hij zijn vriendin naast hem zeggen.
“Ze hebben ook scampi”, vult Dave aan. Niet dat Dave bereid is om scampi ook maar te overwegen, maar hij liegt niet: ze hebben ook scampi. De ober vertelt wat er buiten de kaart om te verkrijgen is. Iets met portobello’s van de markt. Iets anders met eend en slakken. Dave knikt met een ernstig gezicht en laat een enthousiast geluidje ontsnappen.
Als alle anderen hun menukaart hebben dichtgeslagen, legt Dave de zijne ook weer op tafel.
“Weet je het al?” vraagt zijn vriendin.
“Ja, medium rare.”
Zo heb ik mijn studie ook afgerond.
geen stroopwafels op de menukaart?
Is zijn vriendin een raar medium?
Nee Bant, extra large.
De realiteit is al genoeg om ingehaald te worden.