Voor systeemanalist Freek Honders (34) is het eindelijk zover: “Ik ga een middelmatig kutboek schrijven, het zelf uitgeven en mijn familie ermee lastigvallen.”
Honders loopt al zeker tien jaar rond met het idee om een volstrekt kleurloze roman te schrijven. “Op een verjaardag zei mijn dronken tante ooit tegen me: Jonguh, diep in jou schuilt een waardeloze schrijver.” Sindsdien heeft Honders nooit meer aan zichzelf getwijfeld.
“Materiaal heb ik genoeg: Ik heb een grote familie en ik pieker weleens voor het slapen gaan. Ik denk bijvoorbeeld vaak na over een ruzie met een beste vriend, toen we in Center Parcs waren. De volgende dag maakten we het goed, maar het voorval met de flesopener maakte diepe indruk op me. Wow, ‘voorval met de flesopener’, dat kan de titel zijn!”
Honders maakt een aantekening in zijn zwarte boekje. Dan tuurt hij door zijn raam, met een blik van diepe concentratie. “Het zal mij zoveel voldoening geven als die oplage van 30 stuks in het Centraal Boekhuis ligt.”
Goed dat Freek een veiligheidsbril draagt, die kan de klap van het bord voor zijn kop gedeeltelijk opvangen. Zijn linguïstische fixatie op het primaire vrouwelijk geslachtsdeel, duidt op Freek’s onbekendheid met deze “materie”. Dat houdt wellicht verband met een regressief gen (rood haar)
Met 17 miljoen kutlevens op zoek naar een kutboek in de kutvakantie op een ronduit kutcampinkje in frankrijk ofzo, waar het ook kutweer is, zeg ik: het wordt een bestseller! (Maar dan wel een kutbestseller).
De meest waardeloze schrijvers zijn vaak de beste dictators.
dat klopt niet. Wie heeft er nu niet een boek van mij gelezen?
Wat is de snelste weg van Centraal Boekhuis naar De Slegte?
Of eigenlijk, naar de vuilverbrander?
Denk je ook nog aan het milieu?
Betere titel: ‘Kutboek van kutjongen uit kutfamilie’.
Met zo’n gigantische bril kun je inderdaad een blik van concentratie hebben!
Er zit niet eens glas in.