In het dagelijks leven sta je er niet bij stil dat je ieder moment kan sterven. Je staat echter heel anders in het leven als je met de sterfelijkheid van de mens wordt geconfronteerd. Bij mij gebeurde dat op een heel directe manier: Ik werd overreden door een bus.
Ik werd op een heel directe manier geconfronteerd met mijn sterfelijkheid
Ik stierf
Kwam daarna onder een rijdende bus
Tierelierelazerus.
Ik hoop toch echt dat ik, als het dan zo ver is, gewoon stilletjes mag heengaan, net zoals mijn opa en niet gillend en schreeuwend, zoals de passagiers die in zijn bus zaten.
Vandaag is dood,
de kleur van je lippen!
Een nadeel van begraven worden, is dat je in weer en wind in de grond ligt, zonder enig uitzicht en frisse lucht.
Ach, dood zijn valt mee hoor, maar dan lig je lekker en slepen ze je na 3 dagen er weer uit omdat het tijd is om weder op te staan.
En ik moest nog een stukje omrijden ook, over de stoep, anders had ik je niet eens geraakt.
In het geval van die trol van Hiernaast/Koffiepraat ligt het gelukkig een stuk eenvoudiger: gewoon de stekker eruit trekken.
Hier ligt Corrie van Hiernaast. Het is goed zo.
http://tinyurl.com/hjvagcc
Een regelmatig terugkerende gedachte. Hoe zijn het zijn met bus 4. Vast beter dan met longkanker. Maar ja, ik zit in de trein en daar moet ik het mee doen.
En? Nog korting gekregen omdat het een Q-bus was?
Dan zit je nu gebeiteld.
Maar dat kan toch niet koning?
Oh nee? Ben jij al eens dood geweest?
Nee koning
HOU JE BEK DAN!
Allemachtig wat praat jij op een irritante manier.