Hoe is het nu met Teun Koopmeiners, die door de KNVB per ongeluk werd achtergelaten in Boedapest en sindsdien in Hongarije woont?

Het is een warme, klamme dag als we met de bus het Hongaarse dorp Vámosoroszi binnenrijden. Aan onze linkerkant zien we wat huizen, aan de rechterzijde omgeploegde akkers. Volgens onze bron is dit dorp met 517 inwoners de plek waar Teun Koopmeiners woont sinds hij door de KNVB op zondag 27 juni per ongeluk werd achtergelaten in Boedapest. We besluiten hem op te zoeken om te kijken hoe het met hem gaat.

Als we aankloppen bij een oud, haveloos huis op het adres dat we van onze bron hebben doorgekregen, doet een oude man met een snor open. Hij kijkt ons wantrouwig aan. “Teun? Emberek állnak az ajtód előtt!”, roept hij. Een paar seconden later komt een blonde jongen aangelopen. Hij draagt een rieten hoed en heeft een stukje stro in z’n mond. Het is onmiskenbaar Teun Koopmeiners.

“Hollandiában?”, vraagt hij terwijl hij schichtig om zich heen kijkt. Na ons bevestigende antwoord, knikt hij. “Loop maar even mee naar de schuur.”

Als we in de kleine, donkere schuur achter het huis zitten, doet Koopmeiners zijn verhaal. “Tijdens Nederland – Tsjechië zat ik op de tribune. Na de wedstrijd ben ik daar voor de zekerheid nog een tijdje blijven zitten. Ik zag allemaal van die enge gasten met zwarte shirts bij de ingang, dus heb ik gewacht voordat ik naar beneden liep”, vertelt hij terwijl hij wat modder van zijn broek klopt. “Na een paar uur ben ik toch maar richting de kleedkamer gegaan. Wat denk je? Iedereen was al weg. Ik wilde bellen met de teammanager, maar m’n telefoon was leeg. Ik denk dat ze me vergeten zijn.”

Eenmaal buiten het stadion probeerde Koopmeiners al liftend thuis te komen. Hij stapte in bij een vrachtwagenchauffeur, die beloofde om hem naar de luchthaven van Boedapest te brengen. Toen hij na een reis van zeven uur ontdekte dat hij de verkeerde kant op ging, richting Roemenië, is de Nederlander gevlucht. “Achteraf denk ik dat het misschien een mensensmokkelaar was, maar dat kan je van tevoren niet weten. In ieder geval: ik ben in dit dorp uitgestapt toen we even stil stonden. Daarna heb ik aangeklopt bij het eerste huis dat ik zag. Sindsdien woon ik hier bij Gábor.”

Koopmeiners heeft de afgelopen dagen als boer op het land achter het huis gewerkt. Hij is niet van plan om weg te gaan uit Vámosoroszi. “Ik heb het goed hier, met Gábor”, zegt hij glimlachend over de besnorde oude man die inmiddels in de deuropening staat. “En het belangrijkste: zolang ik hier zit weet ik zeker dat ik nooit meer onder Frank de Boer hoef te voetballen.” Als we hem vertellen dat De Boer inmiddels is opgestapt, betrekt zijn gezicht. “Kan ik zo anders met jullie mee naar huis rijden?”, vraagt hij.