Wie kijkt naar het gekrakeel in Den Haag, deze ongekende crisis na een langere periode van dieptepunt na dieptepunt, kan maar aan een man denken: prof. dr. Ronald Plasterk. Deze topwetenschapper en smaakmaker van het opiniegilde lag op polepositie om de nieuwe premier van Nederland te worden. Helaas werd de eminente politicus Plasterk pootje gelicht wegens een futiel onderzoek. Meer dan eens wordt duidelijk: met dit door de wol geverfde multitalent als premier, was deze crisis nooit uitgebroken.
Kijkend naar de rokende puinhoop die Dick Schoof de laatste maanden achterlaat, wordt duidelijk dat Nederland toe is aan een verbinder. Een eloquent, humoristisch en eigenzinnig uithangbord dat ons land zowel in binnen- als buitenland kan vertegenwoordigen. Iemand die korte metten had gemaakt met de steigerende en onhandelbare partijleiders, en dan in het bijzonder Pieter Omtzigt. Ronald Plasterk was de ideale kandidaat geweest voor die vacature, maar het was hem niet gegund.
Hoe zou hij nu in zijn riante onderkomen kijken naar deze crisis in Den Haag? Besmuikt lachend? Of met pijn in het hart en een diep opborrelend gevoel van plichtsbesef? De grote vraag die nu boven het Catshuis hangt: is Plasterk bereid om over zijn hart te strijken en een nieuwe kans te aanvaarden? Of is er daarvoor te veel gebeurd? Mijn instinct zegt dat het in ieder geval geen kwaad kan om eens een kop koffie met de beste man te drinken en te kijken of hij bereid is om het alsnog over te nemen van de falende premier Schoof. Nederland heeft hem meer dan ooit nodig.
R. P. (Amsterdam)
Goed idee
En maak Heinen dan ook weer geloofwaardig en laat hem Kaag opvolgen in Gaza
Ja klopt, van paaseitjes kiezen, wordt u dyslextisch. Ja, vandaar. Tis maar een vraag hoor. Ja u heeft 1 vaste klant, uw moeder. Tja. U kent het niveau, niet? Nou ja, zelf ook 1 of 2 dan. Dus ik dacht 2x hetzelfde doosje. Mis je allebei niks. Moet toch weten of het goed smaakt. Ja, toch? Niet, dan? En dan kun je dan uiteindelijk voor 1 doosje gaan. Maar dan zit dus wel met verdeling. Dus ja nog best lastig zo allemaal.
je.
Excusez moi. Au revoir. Merci. Oui. Que? Pablo?
Iemand een tosti?
A tout alors.
Off topic. Here you go. Ging dan.
Ja niet alles hoor, exact ja dat wel. Van die mantra is dat. Heb die een half jaar mee stil gelegen. Lag ie stil? Noodverordening. Ja 1 van 3. Dat dan elke avond. 7x zingen ze. Laatst geteld, op eerste dag thuis. Afgedwaald?
U weet niet of mevrouw paasei van chocolade houdt? Welnu, patat met mayo weet u wel zeker en vast? Oui. Tja, zeg nog niet alles helaas. Biscuit? Aha. Nu komen we bij de bodem van de schroef? De pleister op de plaats? Nee, wacht. Croissant wellicht? Zou zomaar ti ta to wah klinkt dat?
houdt.
Bij nader luisteren nog een bericht van de redactie: ta da ti di to do wah (wha kan ook).
Ja zeg hallo! Als u oplet, neem u dan toch precies de chocolaatjes, die u lekker vindt. Vind het kansloos om te zeggen “You never know which one you are gonna get.” Tip: U gaat naar de winkel en kunt een heel doosje zelf samenstellen. Ik snap die Gump gewoon echt niet, hoor.
Hoe komt u aan mijn brief die ik onder een schuilnaam aan de T wilde sturen.