Het leven van de 32-jarige Elbert Schoorl heeft een tragische wending genomen. De ict’er besloot om tijdens een busrit richting een zakelijke afspraak te gaan staan, waarbij hij plotsklaps zijn minutieus geconstrueerde zelfverzekerdheid is kwijtgeraakt.
Tijdens het eerste gedeelte van de reis leek er nog geen vuiltje aan de lucht. Gewapend met een solide geloof in zijn eigen kunnen ging Elbert lekker achterin de bus zitten. Een paar honderd meter voor zijn eindbestemming sloeg het noodlot echter genadeloos toe. De naam van de bushalte werd omgeroepen en het voertuig leek te gaan stoppen.
Elbert was in de veronderstelling dat de halte bereikt was en probeerde te gaan staan. Hij stapte met aplomb het gangpad in, waarna de bus ineens weer ging rijden. Het bovenlichaam van Elbert schoot vooruit en hij greep tevergeefs met zijn linkerhand naar een paal. Hij probeerde zijn plotseling zweterige rechterhand nog nonchalant in zijn broekzak te houden terwijl hij tegen een armleuning knalde. De tranen sprongen in zijn ogen, maar hij bleef stug voor zich uit kijken.
De bus versnelde nog wat harder en Elbert voelde zijn benen wankelen. Wanhopig keek hij om zich heen, in de ijdele hoop dat een medepassagier hem uit zijn ondraaglijke lijden kon verlossen. De vrouw met wie hij tijdens de reis meermaals oogcontact had staarde ineens geconcentreerd naar buiten. Trillend als een pasgeboren kalfje klampte hij zich met beide handen vast aan een stoelleuning tot de bushalte eindelijk bereikt werd.
Elbert Schoorl is zijn jarenlang opgebouwde zelfvertrouwen volledig kwijt.
Elbert heeft uit dit voorval wel iets geleer: Indien bij een halte uit wilt stappen, moet je – ruim van te voren – op het stopknopje drukken.