Het is een zware tijd voor Stephan. Al weken loopt het rond met een somber gemoed. Zijn gedachten over de wereld gaan in cirkels door zijn hoofd. Uit het niets is er dan een zonnetje. En dan: vrolijkheid. Het enige wat hij kennelijk nodig heeft is de biochemische reactie die een paar zonnestralen teweegbrengen.
Stephan: “De afgelopen dagen dacht ik veel na over al het leed in de wereld en dat begon echt op mijn gemoed te wegen. Oekraïne gaat niet goed, Gaza natuurlijk, Oeigoeren, Myanmar, Maar ook over de polarisatie in Nederland, de onregeerbaarheid, het politieke falen en ga zomaar door. Maar toen kreeg ik even wat zon op mijn pan en voelde ik me opeens joie de vivre. Ik ging bijna huppelen van blijdschap.”
