Tijdens een kringverjaardag in Meppel is er sprake van een ontzettend hoog Ans-kent-Ans gehalte. In totaal zijn er drieëntwintig personen op de verjaardag van de jarige Herman aanwezig, waaronder drie dames genaamd Ans.
Om te beginnen heet de vrouw van Herman, die de kersverse leeftijd van 61 jaar achter zijn naam mag schrijven, Ans. Wat ook verklaart dat de twee genodigde Ansen haar redelijk tot goed kennen.
Als het kringgesprek in de Meppelse huiskamer eenmaal lekker op gang raakt, en Ans een verrukkelijke punt appelkruimeltaart direct opvolgt met een augurk opgerold in boterhamworst, blijkt er nog een Ans de revu te passeren.
“Kennen jullie Ans Groesink nog?” begint Ans. “Die bloemist die jaren naast de Keurslager zat.” Ans denkt even na tot het belletje rinkelt: “Och ja! Lief mens was dat, hoe is het met haar?” Ans wacht even met antwoorden tot de hap provençaalse borrelnootjes achter haar kiezen zit. “Die is dood.”
Er waren er maar liefst acht aanwezig die avond in de twee aangrenzende kamers, Ans huit.
Waarom werd in Meppel mijn tante Ans niet genoemd. Iedereen weet toch, dat deze Ans de schoonzus van mijn moeder was? Mijn moeder’s broer Henk, was met Ans getrouwd
Dat is de manier hoe je het doet. Speel die gitaar op de MTV. Geld voor niks en kippen voor gratis.
En mag ik bedanken voor het idee van de voorzitter van de werkgevers? Ja lokaal overhevelen is het beste idee, nu de uitvoering nog.