“Uuughh”, kokhalst Lisa terwijl ze het verhaal aan ons navertelt. “Hij zei het echt zo tegen zijn vrienden, woord voor woord: ‘WIJ zijn zwanger’”. Het was voor haar de druppel die de emmer deed overlopen. “Natuurlijk heb je kleine icks over je partner, maar dit was echt, dit ging te ver.” Ze wonen inmiddels apart.
Lisa’s vriend Damien snapt er niets van: “Ik bén toch ook een beetje zwanger?” Lisa went haar hoofd af in de hoek van de kamer. “Ik wil alleen betrokken doen, ik krijg dat kind toch ook”, zegt Damien. “Alle ochtenden die ik kotsend over de wc hing, lag hij gewoon lekker in bed”, zegt Lisa geïrriteerd. “Bandenpijn, dikke enkels, constant plassen. Nee, IK ben zwanger en WIJ zijn uit elkaar.”
Waar was Lisa dan aan gewend?