Het is momenteel gortdroog in ons land. De lage waterstanden breken nog dagelijks records en dit heeft grote gevolgen voor de flora en fauna in ons land. Ook bij Medium Melissa slaat de droogte onverbiddelijk toe: ‘Ik voel helemaal niets meer aan m’n water’.
Medium Melissa, ook wel bekend als de vrouw die ziet, die ziet, wat jij niet ziet, zit de laatste weken behoorlijk in zak en as. Nu de droogte haar om het zesde zintuig is geslagen ziet ze het allemaal een stuk minder helder dan voorheen. “Waar ik tot voor kort nog direct kon voelen waar een cliënt mee worstelde of wie er overleden was, lukt dat nu echt pas na minimaal drie à vier keer gokken.”
Ze ziet zichzelf het liefst als een kanaal tussen het onzichtbare en het fysieke. “Dat is echt mijn catchphrase”, verklaart ze. “Ik voel precies aan wat lichaam en geest nodig hebben. Maar in deze tijden ben ik niets meer dan een droog doorgeefluik van de doden, nou daar heb ik mijn derde oog niet voor getraind.”
“Vroeger zag ik nog wel eens een aura en dacht ik gelijk: dit is foute boel”, vervolgt ze. “Nu zie ik een aura en denk ik: hee een aura.” Ze zucht en poetst haar glazen bol nog eens op in de hoop daar nog een bepaalde entiteit in waar te nemen, maar tevergeefs. “Ik denk dat ik mijn oude baan maar weer gewoon moet oppakken: binnenvaartschipper.”
Ketchvrees?
Ketchup?
Smetvrees?
Gaat goed samen trouwens.
Met de dichte mist in haar bovenkamer kan Melissa haar grijze cellen toch echt niet droog noemen.
Daniëlle, Melissa maakt geen gebruik van grijze cellen in haar hoofd, want ze heeft een glazen bol.